เห็นกระทู้แต่ละกระทู้ของเว็บกุมารทองสยามพักนี้เครียดกันมาเยอะ เรามาร่วมเล่นเกมส์กันดีกว่า ใครทายถูก จะได้รับแจกแบงค์พี่ไข่ เฉพาะผู้ที่ตอบถูกจำนวน 3 ท่านแรก ท่านละ 1 ใบ 
(แบงค์พี่ไข่เป็นกุมารจากวัดเจดีย์ อ.สิชล จ.นครศรีธรรมราช อายุ 400 กว่าปี) เห็นเป็นแบงค์อย่างนี้ก็เถอะนะ ถ้าสื่อได้แบบเจ๊ก็จะมีอาการให้ตื่นเต้นได้เหมือนกัน คือตอนได้รับแบงค์มาครั้งแรกน่ะ พี่ไข่ท่านมาโผล่ให้เห็นเป็นเด็กมอมแมมตั้ง 3 รอบเชียว (ตอน 4 ทุ่ม) แต่ถ้าใครสื่อไม่ได้หรือสื่อยากหน่อยก็ไม่เห็นนะจ๊ะ ของแบบนี้แล้วแต่บุญพาวาสนาจ้ะ

ก่อนจะมาทายปัญหาขอบอกประวัติพี่ไข่ๆคร่าวๆสักนิดก่อนนะจ๊ะ ก่อนจะบูชาอะไร หากเรารู้ที่มาที่ไปมันก็ดี 
        ไอ้ไข่  วัดเจดีย์    หรือ  ตาไขวัดเจดีย์   เป็นรูปไม้แกะสลักเป็นรูปเด็กอายุประมาณ   9 – 10  ขวบ  สวมชุดลายพรางทหารสวมแว่นตาดำ ซึ่งมาจากสิ่งของที่ชาวบ้านที่นับถือศรัทธานำมาถวายแก้บน  สังเกตบริเวณปากทางเข้าวัดจะมีรูปปั้นไก่ชนจำนนวนมากวางอยู่บริเวณใกล้กับปากทางเข้าวัดและใกล้ๆกันมีร่องรอยการจุดประทัด เศษชิ้นส่วนของประทัดกองอยู่เป็นเนินสูงและมีผู้คนเข้าออกมาไหว้พระและต่อด้วยไหว้แก้บนกับรูปแกะสลักไอ้ไข่    จุดประทัดกันอยู่เนื่องๆ  นั้นคงแสดงถึงเหตุผล  หรือความเชื่ออะไรบ้างอย่าง  ?
        นาย เรียม     ผิวล้วน  ชาวบ้านอยู่ในละแวกใกล้เคียงกับวัดเล่าให้ฟังว่า   วัดเจดีย์เมื่อก่อนเป็นวัดที่รกร้างมาประมาณ   1,000  ปี  แล้ว  ได้บูรณะใหม่เมื่อปี่  พ.ศ. 2500  ซึ่งที่ ที่กำลังก่อสร้างอุโบสถอยู่นั้นเมื่อก่อนเป็นเจดีย์รกร้างชาวบ้านไม่กล้าเข้าไป
          ส่วนประวัติของ  ไอ้ไข่  วัดเจดีย์    หรือ  ตาไข่วัดเจดีย์   ทำไมถึงเรียกเชื่อแตกต่างกัน?  ได้รับคำตอบว่าเมื่อพิจารณาอายุของไอ้ไข่แล้วอายุหลายปีแล้ว  ชาวบ้านเชื่อว่าคงไม่เหมาะสมที่ลูกหลาน  เด็กรุ่นใหม่จะเรียก “ไอ้ไข่”   สมควรเรียก   “ตาไข่”  ซึ่งน่าจะเหมาะสมกว่า
         มีการเล่าสืบต่อกันมาหลายชั่วอายุคนว่า  สถานที่ตั้งวัดเจดีย์ปัจจุบันนั้นเมื่อก่อนได้มี หลวงปู่ทวดซึ่งเป็นเกจิอาจารย์ดังสายปักษ์ใต้ได้มาปักกรด เดินธุดงค์ อยู่บริเวณนั้น ส่วนไอ้ไข่ นั้นเชื่อว่าเป็นวิญญาณเด็กอายุประมาณ  9 – 10  ขวบเป็นลูกศิษย์ซึ่งติดตามหลวงปู่ทวด  เมื่อหลวงปู่ทวดมาถึงสถานที่ดังกล่าวกลับพบว่ามีทรัพย์สมบัติ และ ศาสนสถานที่สำคัญเป็นจำนวนมากซึ่งได้ให้ ไอ้ไข่  สิงสถิตเฝ้าทรัพย์สมบัติดังกล่าว ณ ที่นั้น  และหมู่บ้านนั้นภายหลังเปลี่ยนชื่อเป็น “หมู่บ้านโพธิ์เสด็จ”  จวบเท่าปัจจุบัน
              หลังจากปี  พ.ศ. 2500    ผู้ใดที่เข้ามานอนพักข้างแรมภายในบริเวณวัดเจดีย์ถ้าไม่เอ่ยชื่อ  หรือบอกล่าว    หรือขอขมาต่อไอ้ไข่แล้ว จะนอนไม่ได้  มีการก่อกวนทั้งคืนเช่น  เมื่อทำท่าจะหลับจะมีเด็กเอามือมาตีศรีษะบ้าง  ดึงขา   ดึงแขนบ้าง  ก่อกวน  ตามประสาแบบเด็กๆทั้งคืน
            เมื่อปี     พ.ศ. 2526    พ่อท่านเทิ่ม  ซึ่งเป็นเจ้าอาวาสวัดเจดีย์ในขณะนั้นได้จัดสร้างเหรียญบูชาไอ้ไข่ เป็นรุ่นแรก พร้อมกับพัฒนาวัดเรื่อยมาแต่ในพื้นที่ขณะนั้นยังเป็น  “พื้นที่สีชมพู”   คือยังมีความเคลื่อนไหวของผู้ก่อการร้ายคอมมิวนิสต์   ทางราชการจึงส่งทหารพรานประมาณหนึ่งกองร้อยมาตั้งฐานปฏิบัติการชั่วคราวที่วัดเจดีย์   ซึ่งก็ปรากฏการณ์เช่นเดียวกันคือ  เมื่อทหารกำลังหลับรู้สึกว่ามีเด็กมาดึงขาบ้าง  ดึงแขนบ้าง  เอาปืนตีศรีษะบ้าง  ผลักปืนให้ล้มบ้าง  จนไม่ได้นอนทั้งคืน   เมื่อรุ่งเช้าทหารพรานชุดดังกล่าวจึงได้ไปสอบถามชาวบ้านบริเวณใกล้ๆกับวัดเจดีย์พร้อมกับเล่าเหตุการณ์ดังกล่าวให้ฟังชาวบ้านฟัง     ชาวบ้านละแวกนั้นรู้เรื่องราว และเกียติศักดิ์ของไอ้ไข่เป็นอย่างดีจึงได้บอกวิธีการแก้ไข   คือ  ก่อนกินข้าวหุงเตรียมอาหารต้องเอ่ยถึง ไอ้ไข่ซึ่งสถิตอยู่ ณ ที่นั้นด้วย หลังจากเมื่อทหารพรานชุดดังกล่าวได้ทำตามที่ชาวบ้านแนะนำแล้วคืนต่อมาก็  นอนหลับพักผ่อนกันอย่างสบายเนื้อและสบายใจ ปราศจากการรบกวนของเด็ก
รูปภาพยืมภาพของเซียนกุมารทอง(ท่านนี้เซียนจริง เซียนจนดูจิต สื่อกะกุมารได้แล้ว แต่ชอบอยู่เงียบๆ) น้องรักของเจ๊จากเว็บกุมารทองมาจ้ะ ขอบคุณค่ะ