ผมค้นข้อมูลพิพิธภัณธ์เก่าๆอ่านอยู่ ซึ่งเขียนโดยพี่พงศ์ เลยหยิบยกมาให้ทุกท่านอ่านด้วยเพราะเห็นว่าเป็นประโยชน์ครับ

เนื้อหาทั้งหมด Coppy มาโดยตรง ไม่ได้ดัดแปลงคำพูดพี่พงศ์แต่อย่างใดครับ

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

กุมารพิพิธภัณฑ์พิมพ์ใหญ่ กำหนดสร้าง500 มีการสร้างครั้งแรกปลายปี พ.ศ 2546 จำนวน 81 องค์ โดยใฃ้มวลสารเก่าที่ใช้อุดก้นกุมารโดยใช้บล็อคปุนปลาสเตอร์ที่สั้งทำจำนวน2บล็อคและก็เกิดการเสียหาย จึงทำบล็อคขึ้นใหม่เป็นบล็อคปูนฃิเมนต์จำนวน 1 บล็อค โดยกระผมเป็นคนทำเอง


มวลสารก็หมดจึงหยุดพัก ระหว่างที่หยุดพักกระผมได้นำมวลสารที่เจาะใต้ฐานของกุมาร 81 องค์แรกมาสร้างโดยบล็อคปูนฃิเมนต์ ได้จำนวน 25 องค์ จนเข้าปีพ.ศ 2547 จึงทำการหามวลสารใหม่และมีการสั้งทำบล็อค3ใหม่จำนวน 10 บล็อค (พิมพ์แบบเดียวกัน)แต่ได้ใช้บล็อคฃิเมนต์กดด้วยจนครบตามกำหนด และมีการใช้บล็อค1.2.3กดกุมารย.ยจำนวน 51 องค์


กุมารพิมพ์เล็ก ได้ใช้มวลสารจากเจาะฐานกุมารพิมพ์ใหญ่ทั้งหมดมาสร้างเป็นพิมพ์เล็กโดยกระผม พระเน เด็กวัดชื่อหมาเป็นผ้สร้าง ได้จำนวน 515 องค์ (เนื้อดินเผาแบบพิมพ์ใหญ่) และเนื้อผงฐานพระประธานโบสถ์หลังเก่าผสมกระเบื่องหลังคาโบสถ์ฃึ่งมีการเปลี่ยนใหม่ในตอนนั้นและผงกระดูก7วัดส่วนมวลสารที่เป็นดินบรรจุไว้ภายในพร้อมดะปูโลงผี เนื่องจากในกดพิมพ์ต้องใช้เทคนิคพิเศษจึงสร้างได้จำนวนน้อยมีเพียง 29 องค์ และได้นำมวลสารที่เป็นกระดูก7วัดมาสร้างกุมารเนื่อผง


พรายบรรจุมวลสารดินตามสูตรไว้ภายในเช่นเดียวกลับเนื้อผงโบสถ์ ฃึ่งเป็นต้นกำเนิดของกุมารเนื้อผงพรายพิมพ์ห้อยคอ จำนวนสร้างกุมารเนื้อผงพรายแบบบูชา 4 องค์ อย่ที่กระผม1องค์ ที่พี่ประกอบ 1องค์ ที่พระเน 1องค์ ที่วัดสามง่าม 1องค์กุมารเนื้อผงพรายของพระเน(สึกแล้ว)เปลี่ยนมือไปอย่กลับ คุณวรเดช


อาจเป็นเพราะมวลสารดีถูกต้องดามดำราของหลวงปู่เต๋ พิธีปลุกเสกดี และทำลักษณะคล้ายกลับกุมารรุ่น 1.2 ของหลวงปู่เต๋ ที่สำคัญคือเจตนาของผู้สร้างและบารมีของหลวงปู่เต๋.แย้มด้วยเช่นกัน จึงทำให้กุมารรุ่นพิพิธภัณฑ์เป็นที่นิยม


By : พงศ์