เรื่องเล่าจากโกสินทร์ ตอนที่ 61 มีรูปวัว,ควายธนูประกอบ

ก่อนอื่นขอขอบคุณ คุณ sarn ที่ให้กำลังใจ ...... เย็นนี้หลังจากทหารออกมาประกาศเคอร์ฟิว ผมนั่งรถผ่านแถวสะพานควาย มุ่งหน้าไปอนุสาวรีย์ชัยฯ รถทั้งแน่นทั้งติดมาก ต่างคนต่างก็รีบกลับบ้านก่อนจะถึงสี่ทุ่ม ก็เลยสับสนอลหม่านกันน่าดู รถไฟฟ้ารถไฟใต้ดินเลิกวิ่งสามทุ่ม แท็กซี่บางคันก็ทิ้งผู้โดยสารกลางทาง เค้าก็รีบกลับบ้านเหมือนกัน ประกาศกระทันหันตั้งตัวไม่ทันแฮะ…. เอาล่ะจากนี้ไปมาฟังเรื่องของกิ๊บผู้มีจิตอ่อน ผีเข้าสิงถึง 2 ตน ทั้งผีเด็กและผีเปิ้ล……   

ช่วงเดือนสิงหาคม 2555 น้องของผมไปสวดมนต์ไหว้พระนั่งสมาธิทุกวันเสาร์ที่วัดเจ้าอาวาสนั่นล่ะ มาบอกผมว่าที่วัดมีแม่ลูกคู่หนึ่งมาปฎิบัติธรรมที่วัดเนื่องจากผู้เป็นลูกถูกผีเข้า ผมได้ยินเช่นนั้นหูผึ่งซิครับรีบติดต่อน้องให้ช่วยเจรจาขอคุยด้วย ซึ่งเค้าก็อนุญาต ตกเย็นวันที่ 9 ส.ค. 2555 ผมก็ขอคุยกับเค้าทันทีสองแม่ลูก ก่อนทีจะคุยกันเค้าก็บอกว่าแถวบ้านเค้าก็มีเรื่องราวแบบนี้เหมือนกัน มีหญิงวัยรุ่นถูกฆ่าตาย แล้ววิญญาณไปเข้าสิงคนที่เดินทางผ่านแถวนั้นให้ช่วยหาศพของเธอด้วย เรื่องเป็นดังนี้

เหตุเกิดวันที่ 7 มิถุนายน 2555 มีชายชื่อทวีศักดิ์ขับมอเตอร์ไซค์ หญิงชื่อสุรัสวดีซ้อนท้าย เมื่อทั้งสองผ่านมายังบริเวณที่แห่งหนึ่ง ฝ่ายหญิงเกิดอาการกระตุกขึ้นมา เจ็บไหล่ เจ็บหลัง แน่นหายใจไม่ออกคล้ายถูกผีเข้า ขณะนั้นเวลาประมาณสองทุ่มกว่า ๆ ฝ่ายชายเห็นท่าไม่ดีก็รีบพาแฟนกลับบ้าน เมื่อมาถึงบ้านสุรัสวดีเริ่มมีอาการหนักยิ่งกว่าเดิม บอกว่าชื่อศรัญญา เค้าอยากกลับบ้าน พูดตลอดเวลาว่าอยากกลับบ้านและบอกว่ามีน้ำเต็มท้องเค้าเลย มือก็โดนมัด หนูหนาวช่วยหนูด้วย หนูถูกแฟนล่อลวงมาให้เพื่อนสองคนข่มขืนแล้วฆ่าเอาศพถ่วงน้ำอยู่ใต้ต้นโพธิ์ ให้ทวีศักดิ์และสุรัสวดีงมศพขึ้นมาทำพิธีให้ถูกต้องด้วย ขณะที่วิญญาณศรัญญาสิงในร่างสุรัสวดี แม่ของทวีศักดิ์บอกว่าจะทำบุญอุทิศส่วนกุศลไปให้

วิญญาณศรัญญาในร่างสุรัสวดีได้เขียนแผนที่บอกทางไปสถานที่ซ่อนศพ ซึ่งมีรายละเอียดชัดเจนมาก รุ่งเช้าของวันใหม่บรรดาญาติ ๆ เพื่อนสนิทมิตรสหายของทวีศักดิ์ก็ระดมพลออกหาสถานที่ดังกล่าวทันที จนแล้วจนรอดก็หาสถานที่ดังกล่าวไม่พบ จนกระทั่งเย็นวันศุกร์เพื่อนพี่ชายของทวัศักดิ์บอกว่าไปขอความช่วยเหลือจากร่างทรงดีไม๊ ก็พากันไปหาร่างทรง ร่างทรงก็ทำพิธีเชิญวิญญาณศรัญญามาสิงร่างสุรัสวดี จากนั้นศรัญญาในร่างสุรัสวดีก็ขึ้นรถไปหาสถานที่ซ่อนศพ เมื่อถึงสถานที่ดังกล่าวซึ่งตรงตามแผนที่ที่ศรัญญาวาดแผนที่ก่อนหน้านี้ ศรัญญาก็ร้องไห้ เวลาในขณะนั้นคาบเกี่ยวระหว่างสี่ทุ่มถึงห้าทุ่มจะหาศพก็ลำบาก อย่ากระนั้นเลยค่อยมาหาในวันรุ่งขึ้นดีกว่า ก็เลยนัดระดมพลในวันรุ่งขึ้นคือวันเสาร์เวลา 9 ถึง 10 โมง

รุ่งขึ้นวันเสาร์ก็ระดมพลได้ประมาณ 10 คน  ก็ช่วยกันหาศพศรัญญาแต่ไม่พบ ก็พากันกลับบ้าน ตกเย็นวันนั้นคนที่ตามหาศพศรัญญาทั้ง10 คน ต่างได้พบเห็นวิญญาณของศรัญญามาปรากฎร่างให้เห็นด้วยตาเนื้อ บางคนก็มาเข้าฝัน ซึ่งทั้งสิบคนต่างบอกเป็นเสียงเดียวกันว่า ภาพที่เห็นเป็นภาพหญิงวัยรุ่นใส่เสื้อสีขาว

รุ่งขึ้นวันอาทิตย์ก็ไปขอความช่วยเหลือจากเจ้าหน้าที่มูลนิธิสวมชุดประดาน้ำงมหาศพ แต่ก็พบเพียงรองเท้าผ้าใบข้างเดียวของศรัญญา ในแม่น้ำดังกล่าวมีลักษณะคล้ายซุ้มไก่เป็นโพรงอยู่ภายในใต้ต้นโพธิ์ มีหนามคลุมอยู่ข้างบน ความลึกของน้ำประมาณ 5 เมตร  ศรัญญาบอกว่าน้ำบริเวณนั้นจะวนศพเค้าอยู่ใต้ต้นโพธิ์มีกิ่งไม้เกี่ยวอยู่ ทันทีที่พบรองเท้าข้างเดียวศรัญญาในร่างสุรัสวดีก็ร้องไห้พร้อมบอกว่ารองเท้าอีกข้างหนึ่งน้ำคงพัดพาหายไปแล้ว จากนั้นศรัญญาก็แสดงภาพให้สุรัสวดีเห็นเหตุการณ์ก่อนตายว่ามีชาย 3 คนไปกินกาแฟร้านริมน้ำ พอเสร็จแล้วชายทั้งสามก็ล้อมหน้าล้อมหลังศรัญญาฉุดขึ้นรถ พาไปข่มขืนและฆ่าตายโดยซ่อนศพไว้ในน้ำ จากนั้นภาพดังกล่าวก็มืดหายไป มาเห็นภาพอีกทีคือภาพศรัญญาถูกลากถูลู่ถูกังอยู่ข้างกำแพงตรงกับภาพที่ศรัญญาวาดแผนที่ไว้ไม่มีผิด ภาพที่สุรัสวดีเห็นเหมือนภาพนิมิตร ศรัญญาบอกว่าตายมาแล้วสองวัน นับจากที่สุรัสวดีถูกผีศรัญญาเข้า เจ้าหน้าที่มูลนิธิก็ช่วยกันตามหาชื่อนี้ นามสกุลนี้ มีครอบครัวไหนมีคนหายบ้าง แต่ก็ไม่พบ หาอยู่ประมาณ 12 วันก็ไม่พบ อ้อศรัญญาอายุ 18 ปี  เรื่องก็มีเพียงเท่านี้ ในขณะที่เค้ากำลังหา

            เอาล่ะจากนี้ไปเราก็มาฟังเรื่องของหญิงรายนี้ขอสมมุติว่าชื่อกิ๊บ กิ๊บไปงานศพหลานชายอายุ 11 ปี ขณะกิ๊บนั่งฟังพระสวดในงานศพ ร่างกายก็สั่นไปทั้งตัว ใจก็สั่น กิ๊บสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้นกับตัวเอง หัวรึก็เวียนหัวมาก ครั้นจะเอี้ยวตัวไปบอกน้า ซึ่งนั่งอยู่ข้าง ๆ ว่าไม่ไหวแล้วก็หันไม่ได้อีก ร่างกายก็หนัก เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นเมื่อเดือน ก.ค.2555 ก็ไปหาญาติของกิ๊บ ซึ่งเป็นร่างทรงปู่ขาว ปู่ขาวนี่เป็นเทพครับ ขณะที่กิ๊บไปหาร่างทรง ร่างทรงรู้ทันทีว่ากิ๊บไม่ปกติ เนื่องจากร่างทรงปวดหัวขึ้นมาทันที เมื่อกิ๊บไปหาก็เลยประทับทรงอัญเชิญปู่ขาว เล่ามาถึงตอนนี้แม่ของกิ๊บก็กล่าวว่าตอนที่กิ๊บไปพบท่านเจ้าอาวาส ท่านเจ้าอาวาสก็รู้สึกเช่นนั้นเหมือนกัน เมื่อปู่ขาวประทับทรงแล้ว ก็สอบถามวิญญาณหลานชายซึ่งสิงอยู่ในร่างกิ๊บทันที ได้ความว่า วิญญาณหลานชายสงสารยายของตน ซึ่งยายตาบอด เป็นอัมพาต นอนอยู่กับที่ ตาก็ไม่สนใจ สมัยมีชีวิตอยู่ หลานชายต้องหาอาหารมาให้ยายกิน และวิญญาณหลานชายไม่สามารถติดต่อใครที่จะช่วยเหลือยายได้ ฉะนั้นหลานชายต้องอาศัยร่างของกิ๊บเพื่อทำภารกิจของตัวเอง วิญญาณหลานชายจะตามกิ๊บไปทุกหนแห่ง คำพูดทุกคำที่วิญญาณหลานชายในร่างกิ๊บโต้ตอบกับร่างทรงปู่ขาวเป็นน้ำเสียงของกิ๊บ แต่ลักษณะคำพูดเป็นของเด็ก เช่น จะแทนตัวเองว่าผม ลงท้ายคำพูดว่าครับ ผมถามกิ๊บว่าขณะที่วิญญาณหลานชายอยู่ในร่างกิ๊บ กิ๊บรู้สึกตัวไหม กิ๊บตอบว่าทุกคำพูด ตลอดจนเหตุการณ์ต่าง ๆ กิ๊บรู้ทุกอย่าง เพียงแต่คำพูดเป็นของวิญญาณหลานชายที่แฝงอยู่ในร่างกิ๊บ ไม่สามารถพูดเป็นคำพูดของกิ๊บ วิญญาณหลานชายจะแย่งพูดหมด ปู่ขาวเลยถามว่าตายเพราะเหตุใด วิญญาณหลานชายเลยตอบว่าวันที่เค้าตาย ยายอยากกินปลาทอด เด็กก็เลยไปหาปลาในนา ขณะที่เด็กไปหาปลาในนาเป็นเวลาเที่ยงวัน อากาศรึก็ร้อนอบอ้าว ข้าวเช้าก็ไม่ได้กิน ทำให้เป็นลมล้มลง หน้าคว่ำลงไปในน้ำ ซึ่งน้ำก็ตื้น มิได้ลึกแต่ประการใด หากเด็กไปกับคนอื่นไม่ตายแน่นอน เด็กสงสารยาย ยายยังไม่ได้กินปลาทอดเลย เขามาตายเสียก่อน ช่วยไปซื้อปลาทอดให้ยายเขากินที เด็กคนนี้เป็นเด็กกตัญญู เรียนก็เก่ง เมื่อเขาเสียชีวิต บรรดาครูและเพื่อน ๆ ในโรงเรียนก็ทำบุญ ตลอดจนเงินทุนเรียนดีของเด็กเอง ได้มา 60,000 บาท ไม่ธรรมดาเลยสำหรับเด็กกตัญญูคนนี้

วันที่เด็กคนนี้ตาย ไม่มีใครพายายเขาไปงานศพเลย เขาอยากเห็นหน้ายาย ให้พายายไปงานศพเขาด้วย เมื่อเป็นเช่นนั้นปู่ขาวในขณะประทับทรงก็รีบพายายไปนอนหน้าโลงศพเด็กทันที ขณะที่พูดโต้ตอบกับปู่ขาวอยู่นั้น เด็กร้องไห้คร่ำครวญเป็นที่เวทนาแก่ผู้พบเห็นยิ่งนัก เด็กบอกว่าช่วยเลี้ยงดูยายเขาด้วยได้ไหม น้าของกิ๊บซึ่งอยู่ในเหตุการณ์นั้นด้วย ตอบว่าได้ แต่ช่วงนี้เอายายมาอยู่ เลี้ยงดูด้วยไม่ได้ เพราะเงินค่าทำบุญต่าง ๆ ที่ได้มาอยู่ที่ยาย หากพายายมาตอนนี้ บรรดาญาติ ๆ จะหาว่าเอายายมาเพื่อต้องการเงิน คงต้องรอให้พ้นวันทำบุญ 100 วันให้ผ่านพ้นไปก่อน ถึงจะไปรับยายมาเลี้ยงดู

เนื่องจากช่วงที่ปู่ขาวมาช่วยเหลือกิ๊บ อยู่ในช่วงใกล้จะเข้าพรรษา ปู่ขาวไม่สามารถทำบาปได้กล่าวคือ  ถีบลงธรณี (ทำร้ายวิญญาณหรือไล่ออกจากร่าง ซึ่งเป็นวิธีรุนแรง ณ.ตอนนี้เจรจากันก่อน) กิ๊บก็ไปหาร่างทรงของก๋ง ก๋งก็มีเหตุผลเหมือนกับปู่ขาว ท่านจะทำบุญในช่วงใกล้เข้าพรรษา ไม่ทำบาปอีกเช่นกัน เพียงแต่จะช่วยส่งให้วิญญาณเด็กไปเกิดใหม่ ซึ่งเป็นวิธีที่นิ่มนวลและดีกับทุก ๆ ฝ่าย เด็กก็ยินดีที่จะไปเกิดใหม่ หลังจากทำพิธีส่งวิญญาณเด็กให้ไปเกิดใหม่ กิ๊บก็มีความรู้สึกเป็นตัวของตัวเองอีกครั้งหนึ่ง ก็เพียงวันเดียวเท่านั้น หลังจากทนทุกข์ทรมาณช่วงที่วิญญาณหลานชายมาแฝงร่าง กิ๊บปวดท้องตลอดเวลา อ้วกออกมาเป็นน้ำ แถมมีเลือดผสมออกมาด้วย น้ำที่กิ๊บอ้วกออกมาหากมารวม ๆ กันตามระยะเวลาที่หลานชายมาแฝงอยู่ในร่าง 2 อาทิตย์กว่า จะได้น้ำเป็นปี๊บเชียวล่ะ คืนที่ไปส่งวิญญาณเด็กไปเกิดใหม่ ก๋งนัดให้ญาติที่เป็นผู้ชาย 2-3 คนติดตามร่างกิ๊บไปด้วย เวลานัดคือเที่ยงคืน ไปทำพิธีที่ป่าช้าจีน ท่ามกลางหลุมศพเรียงรายเป็นร้อย ๆ ศพ ญาติผู้หญิงห้ามไป กลัวจะไปตกใจอะไร วิญญาณจะมาแฝงร่างอีก  อุปกรณ์ที่ก๋งนำไปมีหม้อดิน ไม้ ผ้าแดงปิดปากหม้อ (อ่านถึงตรงนี้ขอให้นึกภาพเรื่องแม่นาคพระโขนงนะครับเหมือนกันมาก) วิญญาณเด็กไม่ยอมลงไปอยู่ในหม้อเพียงแต่เดินตามกิ๊บ ถึงตอนนี้ผมถามย้ำว่ากิ๊บเห็นวิญญาณเด็กด้วยตาเนื้อเลยหรือ กิ๊บยืนยันตามนั้น เมื่อไปถึงป่าช้ากิ๊บเห็นเทวดา 3 ตน เป็นชายแก่มากหน้าตาประมาณ 90 กว่า หลังค่อมถือไม้เท้าแต่งชุดขาว ไม่สวมชฎาเหมือนในหนัง  เทวดาที่มารับวิญญาณเด็กเป็นเทวดาฝ่ายดี มาบอกว่าไปเกิดใหม่นะลูก วิญญาณเด็กก็ไปเข้าแถวต่อคนอื่น ๆ เพื่อไปเกิดใหม่ และทันทีที่ก๋งทุบหม้อดินร่างกิ๊บก็ล้มลงกับพื้นทันที ก่อนที่กิ๊บจะล้มมีความรู้สึกว่าเหมือนมีมดตะนอยกัดที่ขาเจ็บแปล๊บขึ้นมาทันทีทันใด เมื่อกลับถึงบ้านมาดูที่เท้าก็ไม่มีร่องรอยของสัตว์อะไรกัด เป็นเพียงความรู้สึกเท่านั้นเอง เมื่อก๋งทุบหม้อดินแล้วก๋งบอกให้กิ๊บหันไปดูวิญญาณเด็ก กิ๊บก็เห็นเทวดาทั้งสามตนลอยอยู่กลางอากาศรับวิญญาณเด็กไปเกิดใหม่

เย็นวันนั้นก่อนที่จะทำพิธีส่งวิญญาณเด็กไปเกิดใหม่ วิญญาณเด็กในร่างกิ๊บก็เฝ้าพร่ำบ่นพรรณากอดตาและยายบอกว่าตาและยายดูแลตัวเองให้ดี ๆ หลานจะไปเกิดใหม่แล้ว บรรยากาศในขณะนั้นสุดแสนจะรันทด หน้าตาของเด็กที่ตาเนื้อของกิ๊บเห็นในขณะเดินตามเทวดาเพื่อไปเกิดใหม่นั้นเศร้าสร้อยหม่นหมองเสียเหลือเกิน หลังจากทำพิธีส่งเด็กเกิดใหม่แล้ว รุ่งขึ้นกิ๊บและปู่ก็ไปทำบุญตักบาตร อุทิศส่วนกุศลให้วิญญาณเด็ก แทนที่เรื่องทั้งหลายมันจะจบลงด้วยความสุข ที่ไหนได้ความวัวไม่ทันหายความควายเข้ามาแทรก ผีซ้ำด้ามพลอย ในขณะที่กิ๊บเดินทางกลับบ้านก็ผ่านทางสามแพร่งใกล้วัดโพธิ์ กิ๊บรู้สึกมึนหัวแปลบ ๆ อีกแล้ว ก็ให้ร่างทรงปู่ขาวดู ผลปรากฏว่ามีวิญญาณรายใหม่ตามกิ๊บมาอีกแล้ว แต่คราวนี้เป็นวิญญาณวัยรุ่นผู้หญิงมีจริตจะก้านน่าดู นิสัยชอบผู้ชาย ชอบเที่ยว กินเหล้า ปู่ขาวจะทำพิธีส่งวิญญาณให้ไปเกิดใหม่อีก ก็ดื้อดึงไม่ยอมไป ถามก็ไม่บอกต้องใช้ความพยายามหลายครั้ง วิญญาณถึงได้บอกว่าชื่อเปิ้ล ถูกรถชนตาย ขณะที่บอกประวัติตัวเอง เปิ้ลในร่างกิ๊บทำหน้าตาประหลับประเหลือกเหมือนนางร้ายในละครไทยหลังข่าวยังไงยังงั้นนั่นละครับ แต่ประวัติของเปิ้ลไปทราบจากปากของน้องชายกิ๊บ เนื่องจากเปิ้ลไปชอบน้องชายของกิ๊บ เปิ้ลเฝ้าแต่พะวงหาน้องชายกิ๊บตลอดเวลา ยามเมื่อพบกันก็เฝ้าแต่กอดจูบ ทั้งๆที่ปกติแล้วกิ๊บไม่เคยแสดงความรักแบบนั้นกับน้องชายเลย ตั้งแต่วิญญาณของเปิ้ลมาเข้าร่างกิ๊บ กิ๊บจะรู้สึกเจ็บปวดไปทั้งร่าง โดยเฉพาะแขนขา เนื่องจากเปิ้ลถูกรถชนตาย แขนขาหัก ความรู้สึกความเป็นตัวตนก็เลือนหายจนแทบจะไม่มีก็ว่าได้ จะอ้วกตลอดเวลา บางครั้งก็จะมีเลือดผสมออกมาด้วย แม่กิ๊บจะต้องทำการบีบนวดร่างกิ๊บตลอดทั้งคืน สองสามวันแรกที่วิญญาณเปิ้ลเข้าร่างกิ๊บ ความรู้สึกก็มีเลือนลาง แต่หลังจากนั้นความรู้สึกไม่มีอีกเลย มารู้ตัวอีกทีก็คือวิญญาณเปิ้ลออกจากร่างแล้ว วิญญาณเปิ้ลเข้าร่างกิ๊บมาประมาณ 3 อาทิตย์แล้ว นับจากวันที่ผมไปคุย แม้นกระทั่งกิ๊บตัดผมก็ไม่รู้ตัวเอง ช่วงที่กิ๊บมาบวชชีพราหมณ์และปฏิบัติธรรมในวัด กิ๊บมองเห็นเปิ้ลมากวักมือเรียกอยู่หน้าห้องกลางวันแสก ๆ กิ๊บบอกทรงผมที่กิ๊บตัดก็เป็นทรงเดียวกันกับเปิ้ลนั่นละ เปิ้ลมายืนแขนขาห้อย มากวักมือเรียกกิ๊บให้ออกไป กิ๊บตกใจอกสั่นขวัญระทึก คุณพระคุณเจ้าช่วยลูกด้วย ผีอะไรเฮี้ยนมาก มาปรากฎตัวในวัดกลางวันอีกต่างหาก กิ๊บเลยคลุมโปงจนเหงื่อแตกพลั่ก ท่ามกลางอากาศร้อน ๆ อย่างนั้นนั่นละ เวลาในขณะนั้น หลังจากกิ๊บนอนกลางวัน ตื่นขึ้นมาก็ประมาณบ่ายโมง จะเรียกเพื่อนที่มาปฏิบัติธรรมด้วยกันที่นอนอยู่ข้าง ๆ เพื่อให้มาดูว่าเห็นเหมือนกับที่กิ๊บเห็นไหม ก็เกรงใจไม่กล้าเรียก คลุมโปงอยู่อย่างนั้นจนกระทั่งเพื่อนที่นอนข้าง ๆ ลุกขึ้น กิ๊บก็เปิดผ้าห่มดู เห็นเพื่อนออกจากห้องก็ดีใจ ณ ตอนนี้ วิญญาณเปิ้ลไม่อยู่หน้าห้องแล้ว วันแรกที่เข้าวัด ท่านเจ้าอาวาสบอกว่าเห็นมากัน 3 คน เลยพูดว่ากิ๊บบวชได้คนเดียว อีก 2 คนไม่ใช่ (ก็เป็นผีไง) ท่านเจ้าอาวาสเห็นเช่นนั้นก็บอกแม่ชีอาวุโสในวัด ให้ช่วยกันดูแลกิ๊บเป็นกรณีพิเศษแตกต่างจากชีพราหมณ์คนอื่น เพราะมีผีตามมาด้วย 2 ตน เวลาวิญญาณเข้าร่างกิ๊บ กิ๊บก็ไม่สามารถทราบด้วยตนเองว่าวิญญาณผีเด็กหรือเปิ้ลเข้ามาในร่างตัวเอง เฝ้าแต่ร้องไห้อย่างเดียว กิ๊บไปส่งวิญญาณเปิ้ลให้ไปเกิดใหม่ในวันที่ 1 ส.ค. พอวันรุ่งขึ้นร่างทรงพ่อแดงก็ทักขึ้นว่า นี่ยังมีผีตามมาอีกนะ ร่างทรงขุนพลจอมทองบอกให้กิ๊บตลอดจนคนอื่น ๆ รักษาเนื้อรักษาตัวกันให้ดี เนื่องจากใกล้วันเข้าพรรษาแล้ว (3 ส.ค.เป็นวันเข้าพรรษา) บรรดาเทพต่าง ๆ ที่ประทับทรงไม่สามารถมาช่วยลูกหลานในยามเดือดร้อนได้เหมือนทุกครั้ง เพราะต้องปฏิบัติธรรม รักษาศีลในช่วงเข้าพรรษา พ่อแดงได้ให้ตะกรุดและพระสมเด็จห้อยคอกิ๊บเอาไว้กันวิญญาณเปิ้ล เพราะวิญญาณเปิ้ลดื้อดึงมาก ตายช่วงวัยรุ่นรักสนุก อย่างวิญญาณเด็ก กิ๊บไปส่งใต้ต้นไทรในป่าช้า แต่รายเปิ้ลพิเศษหน่อยไปส่งถึงยอดเขา กิ๊บไปส่งเปิ้ลให้เกิดใหม่วันที่ 1 ส.ค. รุ่งขึ้นไปหาพ่อแดง พ่อแดงเห็นเปิ้ลยังตามมา อีกทั้งที่ทำพิธีส่งให้ไปเกิดแล้ว เลยเรียกวิญญาณเปิ้ลให้เข้าร่างกิ๊บเพื่อสอบถามทันที เปิ้ลต้องการจะยึดร่างกิ๊บอย่างถาวร ทั้งที่ก่อนหน้าเคยรับสัจจะว่าจะไม่เข้าร่างกิ๊บอีก ลำบากใจจริงเมื่อมาเจอผีดื้อ ขณะที่เปิ้ลเข้าร่าง กิ๊บรู้สึกเจ็บปวดไปทั้งร่างกาย ก็เปิ้ลโดนรถชนตายนี่ กระดูกแขนขาหักหมด ช่วงที่เปิ้ลมาเข้าร่างกิ๊บก็อยากจะกินไก่ KFC หมูกะทะ บรรดาญาติ ๆ ต้องไปตระเวณซื้อมาให้เปิ้ลกิน เวลากินก็กินมากผิดปกติ เหมือนคำกล่าวที่ว่า กินเหมือนผีอยู่ใน เมื่อยามเปิ้ลหิว ก็มาเข้าร่างกิ๊บเพื่อจะกินของที่ตัวเองชอบ พอกินเสร็จก็ออกจากร่าง กิ๊บล้มลงทันที เป็นอยู่อย่างนั้น แม่ต้องเฝ้าระมัดระวัง เพราะไม่รู้ว่าตอนไหนที่วิญญาณเปิ้ลจะออกจากร่างกิ๊บ

ทุกคนที่มาบวชชีพราหมณ์วัดนี้ ท่านเจ้าอาวาสจะทำพิธีในช่วง 7 โมงเช้า แต่รายกิ๊บที่มีผีตามมาด้วย ก็เลยต้องรอดูอาการ หลัง 8 โมงเช้าถึงได้ทำพิธีบวช เนื่องจากผีเปิ้ลเดี๋ยวเข้าเดี๋ยวออก ไม่ยอมบวชชีพราหมณ์ท่าเดียว แรก ๆ กิ๊บต้องการบวช 7 วัน เปิ้ลไม่ยอม แม่กิ๊บเลยบอกว่าให้กิ๊บบวชนะ จะได้อุทิศส่วนกุศลให้เปิ้ล แต่เปิ้ลก็ดื้อดึง เดี๋ยวยอมเดี๋ยวไม่ยอมตามประสาวัยรุ่นรักสนุก ชีวิตนี้ไม่เคยได้ลิ้มรสพระธรรมเลย ผมก็บอกว่าหากออกพรรษาแล้ว ผีเปิ้ลยังตามมาราวีอีก ผมจะพาไปรักษากับน้องว่านแก้วที่ทำพิธีไม่ให้น้องคิดเป็นร่างทรงสำเร็จมาแล้ว แต่คาดว่าเมื่อออกพรรษาแล้ว บรรดาร่างทรงทั้งหลายคงช่วยได้ เพราะบ้านที่กิ๊บไปขอความช่วยเหลือมีร่างทรงหลายร่าง แต่วิธีที่ร่างทรงแนะนำที่ผมไม่สบายใจ คือ เมื่อไล่ผีเปิ้ลออกไปแล้ว จะให้กิ๊บเป็นร่างทรงของเทพองค์ใดองค์หนึ่ง เพื่อไม่ให้ผีเร่ร่อนอื่น ๆ มาเข้าแฝงในร่างกิ๊บอีก ทั้งที่เธอก็เกิดวันอาทิตย์ วันรึก็แรง แต่เดือนกันยายนที่เธอเกิดเป็นราศีผู้หญิง เดือนไม่แรงเหมือนวันเสียอีก ผมก็บอกเธอว่าพยายามนั่งสมาธิให้มาก ๆ จิตจะได้เข้มแข็ง หากเป็นร่างทรง ชีวิตนี้ไม่ต้องทำอะไร เฝ้าแต่รับใช้ผู้คนเหมือนร่างทรงญาติภรรยาผม รับใช้ผู้คนโดยการนวด จนคิดจะเลิกนวดถึงกับทำลายเพิงพัก อุปกรณ์การรักษา แต่จนแล้วจนรอดก็หนีไม่พ้นต้องนวดต่อไป ลูกหลานไม่มีใครยอมรับมรดกอันนี้ เนื่องจากเห็นแล้วว่ามันไม่ดียังไง

หลังจากวันที่ผมไปสัมภาษณ์กิ๊บแล้ว ผมก็ไม่ได้พบกันกิ๊บอีกเลย เพราะแม่ของกิ๊บพากิ๊บออกจากวัดไปแล้ว   ช่วงที่ผมสอบถามกิ๊บ กิ๊บบอกว่าหากออกพรรษากิ๊บจะชวนน้องผมไปที่บ้านร่างทรง เพราะเค้าจะมีวันชุมนุมร่างทรง วันดังกล่าวจะมีร่างทรงมาพบปะกัน ดังจะเห็นได้ว่ากิ๊บไปขอความช่วยเหลือจากสามร่างทรงข้างต้น แต่น้องผมไม่ได้รับการติดต่อจากกิ๊บ แต่หากกิ๊บติดต่อมาน้องผมเค้าไม่สนใจหรอก แต่จะให้ผมไปแทนเพราะผมชอบเรื่องแนวนี้ น้องผมสนใจแต่ปฎิบัติธรรมอย่างเดียวไม่สนใจสิ่งลี้ลับ ผี ๆ สาง ๆ  เรื่องราวของกิ๊บก็จบลงเพียงเท่านี้  ขอความสุขสวัสดีจงมีแก่ทุกท่านเทอญ…