แต่ก่อนเคยเลี้ยงเยอะเหมือนกันนะครับพวกนี้ รักยมก็เคยเลี้ยง เลยอยากรู้ว่าของพวกนี้มันเข้าตัวได้ไหม เพราะผมกำลังสงสัยตัวเอง ผมพุึ่งมาสงสัยเมื่อไม่กี่วันมานี่เอง พอดีไปเจอบทความบทนึงพูดถึงอาการคนโดนของเข้าตัว มันตรงเยอะเลยนะ แล้ววันนั้นผมพาเพื่อนจีนไปที่พันทิพชั้นที่ปล่อยพระกันเข้าไปที่อย่างนั้นทีเลยลายตามึนหัวทุกทีเลยครับแบบเหมือนรับพลังงานอะไรบางอย่าง แล้ววันนั้นเพื่อนผมใส่ท้าวเวสสุวรรณมาแต่ผมไม่ได้สังเกตุผมมีความรู้สึกว่าวันนั้นหงุดหงิดมาก เหมือนคนบ้าเลยจริงๆนะ เพื่อนจีนคนนั้นพูดไรมาผมหงุดหงิดไปหมด เหมือนทำอะไรพุดอะไรก็ไม่เข้าหูไปหมด มันรู้สึกหงุดหงิดและไม่มีแรงไม่อยากเดินไปไหนเลย ถามว่านอนดึกไหมก็ดึกแต่ก็ตื่นสาย ผมก็ยังงี้ประจำแต่วันนั้นรู้สึกได้เลยว่าอ่อนเปรี้ยเพลียแรงมาก พอนั่งกินข้าวกันเรานั่งหันหน้าเข้าหาถึงได้เห็นว่าที่คอเพื่อนห้อยท้าวเวสสุวรรณแบบเหมือนแกะสลักมาจากงาช้าง หรือเปล่าเป็นสีขาวๆมันๆน่ากลัวมาก ผมเลยยิ่งโมโหแล้วพุดเสียงดังออกมาเลยว่า นี่มึงห้อยท้าวเวสสุวรรณแล้วมาเดินกับกูนี่นะ คราวนี้เพื่อนผมงงเลย เพราะมันเป็นคนจีน มันคงไม่ค่อยรู้เรื่องพวกนี้หรอกว่าพวกภูตรพรายกุมารทองกลัวท่านเท้าเวสสุวรรณ ผมเลยบอกเพื่อน เพื่อนเลยถอดออกเก็บเข้าไปในกระเป๋า หลังจากนั้นผมเลยใจเย็นลงบ้าง แต่ก็คงยังมีนิดๆหน่อยๆที่รู้สึกอ่อนแรง แต่ไม่รู้สึกหงุดหงิดแล้ว 

ผมคาใจกับเรื่องนี้มากครับ กลับมาถึงบ้านเสิร์จกูเกิ้ลดูเกี่ยวกับท่านท้าวเวสสุวรรณ คือผมก็ไม่ค่อยรู้เรื่องพวกนี้หรอกครับ แต่เคยได้ยินว่ากุมารกลัวท่าน เอ้อ ลืม คือก่อนที่จะเห็นว่าเพื่อนใส่ท่านท้าวเวสสุวรรณก่อนนหน้านั้นผมก็ห้อยกุมารพรายครับ เป็นแบบห้อยคอแล้วตอนนั้นกุมารพรายกับท่านท้าวเวสสุสรรณประทะหน้ากันเลย  

ผมอยากทราบว่าสิ่งที่ผมกำลังเป็นใช่อาการของคนโดนของตัวเองเข้าตัวหรือเปล่าครับ  ขอผู้รู้แนะนำด้วยครับ  ขอบคุณมากครับ