ก่อนอื่นผมต้องขอออกตัวก่อนว่า ผมเป็นคนนึงที่เชื่อในศาสตร์แห้งการสร้างกุมารทอง และรักไสยศาสตร์ทุกแขนงมาตั้งแต่จำความได้ สาเหตุที่ชอบอาจเป็นเพราะว่าสมัยเด็ก ๆ พ่อเล่าให้ฟังบ่อยเกี่ยวกับการเลี้ยงกุมารของพ่อ เช่นว่า มีกุมารเขกอยู่ตนนึง เวลาใครเดินผ่านเข้าประตูบ้านโดนเขกหัวทุกคน เป็นการทักทาย หรือว่า มีรักยมอยู่คู่นึง แต่ซนมากวิ่งเล่นจนบ้านสั่นสะเทือนเนื่องจากเป็นพื้นไม้ ย่าทนไม่ไหวต้องเอาเลยเอาไปโยนทิ้งน้ำ จนมาเข้าฝันพ่อว่า \"ช่วยด้วย ย่าโยนหนูลงน้ำจะจมอยู่แล้ว\" เป็นต้น อีกอย่างที่ทำให้ชอบเรื่องนี้มาก็เพราะว่า สมัยก่อนที่ผมจะเกิด พ่อได้ฝันไปว่า นั่งเรือไปหาปลาที่ริมแม่น้ำ แล้วมีเด็กมาขอตามไปอยู่ด้วย พ่อก็ปฏิเสธ แต่เด็กคนนั้นก็รบเร้าว่าขอไปอยู่ด้วยเถอะจะให้โชคให้ลาภ พ่อก็เลยยอมรับขึ้นรถกลับบ้านมาด้วย ปรากฎว่าตืนเช้ามาแม่ก็ตั้งท้องผมทันที และเช้าวันนั้น พ่อไปเก็บเบ็ดที่วางไว้ริมน้ำ ก็มีปลาติดทุกคัน ติดอวนที่วางไว้เย๊อะมากจนขายได้เป็นเงินพันกว่าบาท (ซึ่งปกติได้แค่200 -300 ในสมัยก่อนถือว่าเย๊อะมากแล้ว) แถมยังเหลือหมักใส่ใหอีกมากมาย พ่อเลยเชื่อว่าผมเป็นกุมารกลับชาติมาเกิด โดยส่วนตัวก็ไม่ได้คิดอะไร เพียงแต่ฟังแล้วรู้สึกชอบมากก็เท่านั้น และด้วยความที่ผูกพันกับเรื่องเหล่านี้จึงทำให้สนใจอ่าน ท่อง และศึกษาไสยศาสตร์อยู่บ้าง ก็คงจะแค่เศษเสื้ยวของผู้คงแก่เรียนทั่วไป แต่มันก็พอที่จะทำให้ระลึกได้ว่า สิ่งใดควรมิควร
เห็นหลายท่านออกมาตั้งกระทู้สนทนาถึงเรื่องกุมารแท้ ไม่แท้ รุ่นเก่าใหม่ รุ่นดึกดำบรรพ์ ... หลายรุ่นเหลือเกิน เหมือนกับการสะสมพระเครื่องเลยก็ว่าได้ ผมเลยตั้งคำถามคำตอบในใจว่า เค้าเหล่านั้นชอบกุมารทอง หรือตุ๊กตาทองเหล่านี้ที่ตรงไหนกันแน่ คุณลองถามตัวคุณเองเล่น ๆ ดูนะครับว่า
1. ชอบเพราะการเช่ากุมารของแต่ละสำนัก เป็นการสมทบทุนสร้างศาสนสถาน หรือสถานสงเคราะห์ต่าง ๆ ท่านก็จะได้กุศลจากสิ่งนั้น เป็นการทำทานที่มีคุณประโยชน์แก่สังคม
2. ชอบเพราะเชื่อในความเฮี้ยน ความอาถรรพ์ รวมถึงความศักดิ์สิทธิ์ของกุมารทอง อยากให้เค้าช่วยเหลือในการค้า ทำมาหากิน ให้เจริญรุ่งเรื่อง ท่านก็จะเลี้ยงกุมารของท่านเป็นอย่างดี เค้าก็จะรักและช่วยเหลือท่านไปตลอด
3. ชอบสะสมเนื่องจากการศรัทธาในครู, อาจารย์ที่สร้าง ท่านก็จะมีความสุขความเพลิดเพลินใจ และเป็นกำลังใจในการประกอบสัมมาอาชีพต่อไป
4. ชอบเพราะเป็นของหายากในบางรุ่น อยากได้ของแท้มาครอบครอง เพราะเป็นของที่มีราคาสูง หายากในตลาดปัจจุบัน ท่านก็เป็นเพียงผู้คลั่งไคล้ในวัตถุนิยม โดยที่ไม่คำนึงถึงเลยว่าน้อง ๆ หรือลูก ๆ ของท่าน จะรู้สึกอย่างไรที่พ่อ หรือแม่ของเค้า หมกหมุ่นอยู่แต่รูปปั้น ไม่ได้มีจิตอันเป็นกุศลต่อตนเองเลย
การที่ตอบคำถามกันว่า ของแท้ .. ของเทียมนั้น ผมเชื่อว่าคนที่เช่ามาก็ย่อมอยากได้ของแท้ ของขลังมาไว้บูชา แต่ท่านเคยรู้มั๊ยว่า ตุ๊กตาทองของเทียมหรือของปลอมของท่านนั้น มีวิญญานสถิตอยู่หรือไม่ คนที่จะตอบได้คือคนผู้มีญานวิเศษณ์เท่านั้น เช่น หลวงปูเต๋ หรือบรมครูผู้ปลุกเสกที่มีวิชาจริงเท่านั้น บางคนอาจคิดว่า ตัวฉันมีของดี ของเก่า ของวิเศษณ์อยู่ในครอบครอง ย่อมเลิศกว่าคนอื่น ๆ นั่นก็หมายความว่า ท่านหลงติดกับวัตถุนิยมอย่างรุนแรง โดยที่กุมารของท่านอาจจะมีฤทธิ์สู้กุมารใหม่เอี่ยมที่หลวงปู่ท่านปลุกเสกออกมาไม่ได้ด้วยซ้ำ ส่วนตัวผมเองเชื่อมาก ๆ ว่า การที่เราจะมีของดีหรือไม่ดีอยู่กับตัว อยู่ที่ว่า เราสื่อสารกับเค้าได้มากเท่าไหร่มากกว่า ไม่ใช่ว่าสักแต่ว่าไหว้ ๆ ก็ไหว้ ประมาณว่า \"เราเชื่อว่าเราไหว้ และเราศรัทธา แต่เราก็อยากได้รุ่นนี้อีก .. พอไปเห็นรุ่นเก่า ก็อยากได้ นู่นก็ชอบ นี่ก็อยาก\" นั่นเป็นกิเลศล้วน ๆ ไม่ใช่องค์ประกอบของวิชาแห่งการเลี้ยงแล้วครับ ไม่เชื่อลองถามลูก ๆ ของคุณดูสิว่า เค้าอยากได้เหมือนคุณมั๊ย หรือว่าลูกมาเข้าฝันว่า \"พ่อ หนูอยากให้พี่รุ่นเก่าโบราณองค์นั้นมาอยู่ด้วยจังเลย หามาให้หน่อยสิ\" เออ.. แบบนี้ก็มีด้วย ก็คงเป็นเรื่องที่น่ายินดี หรือว่าคุณคิดว่า เลี้ยงมาสามปี ไม่เคยแสดงอภินิหารเลย หาองค์เก่า ๆ มาอีกดีกว่า แค่นี้จิตคุณก็คิดลำเอียงแล้วหล่ะ มีแต่จะบั่นทอนพลังทางบวกของเค้าซะมากกว่า
บางคนเลี้ยงเพียงแค่สามตน หรือสามองค์ แต่เค้ารักของเค้ามาก ลูก ๆ ก็รักเค้ามาก ๆ ผูกพันกัน เสริมธาตุเสริมบารมีกัน ชาตินี้ก็กินไม่หมดแล้ว อิทธิฤทธิ์อาจจะสูงกว่าคนที่เลี้ยงเต็มหิ้งแต่ใจเต็มไปด้วยกิเลศด้วยซ้ำ (ไม่ได้พาดพิงถึงเจ้าของกระทู้นะครับ เพราะทราบดีว่า พี่แจ็คพี่จิล ศรัทธาจากอะไรเป็นสำคัญครับ) อยากจะฝากไว้สักนิดสำหรับพุทธศาสนิกชนทั้งหลาย ที่หลงใหลในศาตร์แห่งการเลี้ยงกุมารทอง ขอให้อย่ายึดติดกับวัตถุนิยม และหันมาศึกษาอย่างถ่องแท้ เช่นการสวดมนต์ ถ้าคุณสวดบาลีเป็นอย่างเดียว แต่ไม่เข้าใจความหมาย ก็เหมือนกับคุณร้องเพลงภาษาต่างชาติได้ รู้ทำนองร้องตามได้ แต่ไม่รู้มันแปลว่าอะไรนั้นแหล่ะ คุณก็จะได้แค่อานิสงฆ์จากการสวดเท่านั้น แต่หากคุณทราบความหมายของมัน คุณจะได้ทั้งอานิสงฆ์และได้ทั้งความปราบปลืมใจ รวมไปถึงคำสอนต่าง ๆ ขององค์ศาสดาด้วยเช่นกัน การเลี้ยงกุมารทอง ถ้าหากคุณเพียงแค่ศรัทธาในตัวหุ่น แต่ไม่เคยเข้าใจถึงจิตวิญญานที่สิงสถิตอยู่เลย คุณก็ได้เพียงแค่ไหว้รูปปั้น ไม่ได้ช่วยสร้างกุศลและสร้างบารมีให้ลูก ๆ น้อง ๆ กุมารต่อไปในภายภาคหน้า เมื่อกุศลไม่เกิด อานิสงฆ์ก็ไม่เกิด การบันดาลโชคลาภผลใด ๆ ก็ไม่เกิดเช่นเดียวกัน มีแต่จะฉุดรั้งให้เป็นบ่วงกรรมบ่วงเวรกันไม่มีที่สิ้นสุด ประมาณว่า \"ชาตินี้ท่านเลี้ยงเราไม่ดี ทิ้งขว้างเรา ได้ของใหม่ก็เอาเราไปขาย พอรู้ว่าเราเป็นของดีก็ขายเราแพง ๆ ไม่รู้เห็นเราเป็นกุมารหรือว่าเห็นเราเป็นลูกสุนัขกันแน่ ชาติหน้าเราไปเกิดเป็นมนุษย์จะขอเลี้ยงท่านอย่างนี้บ้างให้มันรู้กันไป\" แบบนี้เค้าเรียกว่า เจ้ากรรมนายเวรนะครับท่าน ใครไม่กลับตัวกลับใจตอนนี้คงสายเกินไปแน่ ๆ