เฮ้ย คำนี้มันเหมือนว่าโกรธอะไร ต่อจากนั้นผมก็เริ่มกลัวนิดๆ ก็เลยบอกกุมารทองทองเสน่าห์ ว่ากุมารลูกพ่อช่วยพ่อด้วยขอให้ดูแลพ่อให้พ้นสิ่งไม่ดี หรือใครจะมาทำพ่อทั้งคน และผีสาง ก็ให้แพ้พ่ายไปด้วยเถอะพ่อนอนไม่หลับนะลูก จากนั้นผมก็เคลิ้มหลับไปและฝันครับ  ฝันว่ามีเด็กอายุประมาณ9-10ขวบ กำลังทะเลาะกับผู้ใหญ่ 2คน ช1 ญ1 วิ่งกันให้ว่อนเลยแต่ ไม่รู้ว่าที่ไหนครับ แต่2คนนั้นสู่เด็กคนนี้ไม่ได้เลย  จิตใต้สำนึก รู้ขึ้นมาทันทีเลยครับ นั้นกุมารทองเสน่าห์แน่ ก็เลยตื่นครับ จะ 6โมงเช้าแล้วเลยอาบน้ำแล้วรีบออกครับ ตอนจะเช็คออกร.ร ผมข้องใจเลยถามที่เคาร์เตอร์ ร.ร. เค้ามองหน้ากัน และบอกว่าไม่มีอะไร ข้างห้องรึเปล่าคะ  ผมก็บอกว่าก็ข้างห้องมันใส่ลูกกุญแจนิ เค้ารับกุญแจและเดินเข้าไปข้างในเลย   ผมไม่อยากเซ้าซี้อะไร ก็รีบออกมาดีกว่าครับ

เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นกับตัวผมจริงและไม่เคยเล่าให้ใครฟังครับ  โอกาสหน้าผมจะมาเล่าอีกเรื่องหนึ่งเกี่ยวกับกุมารทองและผีในโรงแรมระดับ5ดาวให้อ่านกัน เรื่องนี้เคยเล่าใน the shock ครับนานแล้ว

ทีหลังเรียกยมบาลไปรับเลย ไม่ต้องกวนน้องด้วย "ปะโตเมตัง ปะราชิวินัง สุขโตจุติ จิตตะเมตะ นิพพานัง สุขโตจิติ"

ภาพขณะเดินทางเข้าอ.แม่สอดครับ ประมาณ 5โมงเย็นครับ เส้นทางคดเคี้ยวมากๆ อุบัติเหตุเกิดบ่อยๆ เพราะไม่ค่อยคุยเคยทางหรือพวกขึ้นลงบ่อยจนประมาท ตายกันบ่อยๆทุกๆเดือนครับ ที่ทพี่หารประจำด่านเล่าให้ฟัง

มันเหงาครับ เลยถ่ายเล่นเก็บไว้เป็นความทรงจำ

รูปนี้ภายในห้องและประตูห้องน้ำ ประตูระเบียงครับ ไม่มีอะไรในรูปหรอกครับ แค่เป็นภาพประกอบเรื่องเล่าที่ผมไปประสบมาเท่านั้น ห้องจริง บรรยากาศภายในห้องจริงตอนประมาณ เที่ยงคืนกว่าๆครับ 

เสียงที่ได้ยินตรงตู้กระจกเครื่องแป้งครับ ผมก็เดินไปดูครับ ว่าเสียงข้างนอกหรือเปล่าคุยกัน  แต่พอเดินไปเสียงก็เงียบ ประมาณ2รอบครับ แต่ที่บอกผมก็ยังไม่กลัวครับเพราะผมก็เลี้ยงกุมารเหมือนกันงัย เยอะด้วย น่ากลัวกว่าอีกจริงมั๊ย

โรงแรมนี้ผมนอนบ่อย เป็นเซลล์ ข้างล่างขายหนึงสือ ชื่อ ดวงใจนี่แหละ ไปนอนมากว่าห้าปี จนได้ สาวเค้าเตอร์เฮอๆๆ จริงๆ ไม่ได้โม้