ก่อนที่ท่านจะอ่านเรื่องเล่านี้กรุณากลับไปอ่านเรื่องเล่าโกสินทร์ 1 ลว. 15 มิ.ย. 51, เรื่องเล่าโกสินทร์ 2 ลว. 22 ส.ค. 51, เรื่องเล่าโกสินทร์ 3 ลว. 5 ก.ย. 51, เรื่องเล่าโกสินทร์ 4 ลว. 25 ก.ย. 51 เพราะเนื้อเรื่องมันจะต่อเนื่องกัน  จากภาพที่ผมนำมาให้ดูในเรื่องเล่าจากโกสินทร์ 4 ภาพสุดท้ายเป็นภาพของตุ๊กตาทองของหลวงพ่อเต๋ คงทอง สมัยท่านยังมีชีวิตอยู่ หลังจากที่ผมมีประสบการณ์รักยมของพระอาจารย์บัวมาบอกเหตุร้ายในฝันล่วงหน้าแล้ว ผมก็หารักยม, กุมารทอง และของขลังที่มีวิญญาณอยู่ภายในมาบูชา ทราบจากเพื่อนผมว่าเค้าบูชาตุ๊กตาทองของหลวงพ่อเต๋ เมื่อนำกลับบ้านขณะที่เขานอนหลับอยู่ในรถ ตุ๊กตาทองก็มาปลุกให้เขาตื่น ผมก็เดินทางมาที่วัด โดยออกเดินทางจากขนส่งสายใต้โดยรถบัสประจำทางมาลงที่นครปฐม มาต่อรถที่องค์พระปฐมเจดีย์โดยรถที่เดินทางผ่านหน้าวัด ณ.พ.ศ.นั้นรู้สึกว่ามันนานมากกว่าจะถึงวัด หลับก็แล้ว ไม่ถึงสักที จนกระทั่งถึงวัด ผมก็สอบถามพระในวัด ท่านก็แนะนำมาที่กุฎิหลวงพ่อแย้ม (ผมขอเรียกหลวงพ่อแย้มนะครับ ณ.พ.ศ.นั้นท่านยังแข็งแรงมากเลย) ในกุฎิก็ไม่มีใครอยู่เลย หลวงพ่อแย้มท่านบอกว่าหลวงพ่อเต๋อาพาธเป็นนิ่ว ไปรับการรักษาที่โรงพยาบาล ท่านก็ให้ผมไปเลือกตุ๊กตาทอง ตอนนั้นมีอยู่ประมาณ 20 องค์ได้ แต่ละชื่อแบ่งเป็นสามหมวด หมวดที่ 1 ชื่อดุ ๆ  หมวดที่ 2 ชื่อเกี่ยวกับการค้าขายเงิน ๆ ทอง ๆ หมวดที่ 3 ชื่อเรียบ ๆ ซึ่งผมเลือกเอาหมวดนี้ ชื่อ นิวัต แต่ตัว ต.เต่านี่ เป็นลายมือเขียนทับ ๆ กันดูเป็นตัวฒ.ผู้เฒ่าก็ได้ ดูเป็นตัว ณ.เณรก็ได้ ผมดูเป็นฒ. เลยเรียกลูกนิวัตก็แล้วกัน  ไปดูพจนานุกรม คำว่า นิวัต, นิวัตน์ แปลว่ากลับ น่าจะไม่ใช่ หลวงพ่อแย้มก็ทำพิธีเจิมแป้งที่องค์ตุ๊กตาทอง พร้อมกับกล่าวว่า หากนำไปเลี้ยงแล้วตุ๊กตาทองไม่แสดงอะไร เวลาทางวัดทำพิธีไหว้ครูให้นำมาร่วมพิธีด้วย พร้อมกับแจกกระดาษบอกวิธีเลี้ยงพร้อมคาถา ซึ่งผมนำมาเลี้ยงแล้วก็ไม่ประสบกับอะไร เอาเป็นว่าผมไม่เป็นสื่อที่ดีก็แล้วกัน หรือผมไปเลือกเอาชื่อนิวัต เค้าเลยกลับวัดก็ไม่อาจทราบได้ แต่หลังจากอาจารย์สอนเทควันโดซึ่งเค้าก็เป็นเซียนพระเหมือนกัน เค้าไปเห็นตุ๊กตาทองของหลวงพ่อเต๋ ถึงกับตาลุกวาว เค้าณ.พ.ศ.นี้หายากแล้ว ยิ่งทราบว่าผมนำมาจากวัดรับมาจากมือหลวงพ่อแย้มด้วย เค้าสนใจใหญ่เลย อ้อผมเดินทางไปรับตุ๊กตาทองเมื่อวันพฤหัสบดีที่ 20 มีนาคม 2523 ค่าบูชา 400 บาท

     หลังจากนั้นผมก็บูชารักยมและกุมารทองจากหลายวัด แต่ก็ไม่มีอะไรที่จะนำมากล่าวในทีนี้ ณ.ปัจจุบันมีประมาณ 30 วัดได้ ก็จะขอเล่าเรื่องที่ผมบวชและจำพรรษาที่วัดถ้ำเสือ (วิปัสสนา) ซึ่งผมไปพักกับหลวงพ่ออาน ซึ่งท่านเป็นพระธุดงค์ เลยมีเรื่องราวแปลก ๆ มาเล่าสู่กันฟัง แม้นกระทั่งตัวผมเองก็เจอก้บสิ่งแปลก ๆ ลี้ลับซึ่งไม่สามารถหาคำอธิบายได้ ผมได้บวชเมื่อวันที่ 10 ก.ค. 2526 ตกกลางคืนก็ฝันว่าผีขึ้นจากแม่น้ำหลังวัด (วัดที่ผมบวชคือวัดโพธาวาส มีแม่น้ำอยู่ข้างหลัง) ผีขึ้นมาจำนวนมากเพื่อมาขอส่วนบุญ ผมตกใจตื่นดูเวลาก็ ตีสามกว่า แล้ว อยู่ที่วัดโพธาวาสนี้ประมาณ หนึ่งสัปดาห์ ก็เดินทางไปจำพรรษาที่วัดถ้ำเสือ ก่อนบวชผมได้ศึกษาก็ทราบว่าวัดนี้เป็นวัดปฎิบัติต้องนั่งสมาธิ เดินจงกลม หากเป็นวัดทั่ว ๆ ไป ผมไม่ชอบ วัดนี้เป็นภูเขา มีถ้ำมากมาย มีป่า และยังมีแม่ชีที่สามารถระลึกชาติได้ด้วย ผมก็เลยอยากมาจำพรรษาที่นี่ อยากมาถามแม่ชีว่าไอ้การที่ระลึกชาติได้มันเป็นยังไง และมีปัญหาที่ค้างคาหัวใจอีกมาก อยากจะพูดคุยกับพวกที่ระลึกชาติได้ เคยอ่านแต่หนังสือ สงสัยอะไรหนังสือก็ตอบไม่ได้ แต่เมื่อมาจำพรรษาที่นี้มาทราบภายหลังจาก แม่ชีรูปนี้ท่านไปจำพรรษาที่อื่น ปกติท่านจะจำพรรษาที่วัดถ้ำเสือนี้ เลยชวดไปหนึ่งข้อ ตอนที่ผมเดินทางจากวัดโพธาวาสมาวัดถ้ำเสือ เนื่องจากเป็นพระบวชใหม่ ความเป็นพระยังมีน้อย เวลาเดินทางอาจะไปทำอะไรไม่ถูกไม่ควร จำเป็นจะต้องมีพระพี่เลี้ยงนำทางบอกวิธีปฎิบัติ เดี๋ยวไปทำอะไรไม่ถูกไม่ควรทำให้ศาสนามัวหมองไปเปล่า เลยมีเพื่อนพระพร้อมกับสามเณรร่วมติดตามไปด้วย คือเค้าเพียงแต่ไปส่งเพราะชื่อวัดถ้ำเสือนี้ใคร ๆ ก็อยากจะมา ผมมาถึงวัดถ้ำเสือปรากฎว่ากุฎิเต็มหมดแล้ว เลยไปอาศัยในถ้ำเชิงเขา อยู่ในถ้ำก็ไม่เชิง จะเรียกว่าชะง่อนผาก็ไม่ใช่ เอาเป็นว่าเป็นถ้ำก็แล้วกัน มีทางขึ้นอยู่ในถ้ำ ขึ้นไปแล้วก็เป็นชะง่อนผา ความสูงประมาณบ้านสองชั้น  หลวงพ่ออานท่านอยู่แล้ว อีกถ้ำหนึ่งก็เป็นหลวงพ่อยม พร้อมกับเณรน้อยซึ่งเป็นลูกของหลวงพ่อยม ก็นับว่าเป็นโชคดีของผมที่ได้มาพักกับหลวงพ่ออาน เพราะท่านเป็นพระธุดงค์ เป็นแนวพระรักษาโรค ด้วยการพ่นไฟ  มีญาติโยมมารักษากับหลวงพ่ออาน ผมเห็นภาพท่านพ่นไฟซะจนชินตา แต่ผมไม่สนใจแนวรักษาโรคเลยไม่ได้ขอเรียนวิชารักษาโรคด้วยการพ่นไฟจากท่าน แต่มีพระรูปหนึ่งในวัดถ้ำเสือสนใจมาขอเรียนวิชาจากท่าน แต่จิตไม่เข้มแข็ง หรืออะไรก็ไม่ทราบได้ ปรากฎว่าไฟได้ลวกปากท่าน พระรูปนั้นก็เลยไม่ได้ศึกษาต่อ วันนี้ขอนำธรรมะจากท่านอาจารย์จำเนียร เจ้าสำนักมาบอกกล่าวกัน ท่านกล่าวว่า \"ใครจะนินทาเรา ใส่ร้ายป้ายสีเรา เราอย่าไปร่วมหุ้นกับเขา อย่าไปทำบาป หากเราไปโกรธเขาตอบ เราก็บาปด้วย เพราะไปร่วมหุ้นส่วนเขา ให้เราทำจิตให้ว่าง เขาจะว่าอย่างไร เราอย่าไปรับ เราก็ไม่เดือดร้อนอะไร\" ฟังดูง่าย ๆ  แต่ปฎิบัติยากใช่ไหมครับ ไปฝึกปฎิบัติกันดู หากทำสำเร็จ ความสุขก็จะเกิดกับทุกท่าน วันนี้ขอพอเท่านี้ก่อน อาทิตย์หน้าค่อยมาเล่าใหม่ เรื่องที่ฟังแล้วผมยังทำใจเชื่อลำบาก สวัสดีครับ