ต้องขอโทษคุณเป็นอย่างมาก ปกติเรื่องของผมไม่มีคนมาพูดคุยกันเลย ผมเลยมีหน้าที่เล่าอย่างเดียว ไม่ได้ดูบทความที่ผ่าน ๆ มาว่ามีใครติดต่อกับผมบ้าง วันนี้นึกอะไรไม่ทราบมาดูเรื่องที่ผมเล่ามาหนหลังเลยพบข้อความของคุณ เวลามันก็ล่วงเลยมานานแล้ว เรื่องที่คุณติดต่อกับผมในตอนท้ายเรื่องตอนที่ 18  อันที่จริงคุณติดต่อกับผมทางโทรศัพท์น่าจะสะดวกกว่า ผมก็ส่งเมล์มาให้คุณแล้ว โชว์เบอร์ไปก็ได้ผมติดต่อคุณมาเองแหละครับ ผมไม่มีคอมที่บ้าน จะเล่าเรื่องทีก็ต้องเดินทางไปที่ร้านทีหนึ่ง มันไม่สะดวก น่าเสียดายจังเรื่องเด็ด ๆ สำหรับผมก็เรื่องท่านเติ้งพบกุมารทองที่พระที่มีฉายาว่าพระบ้านั่นแหละครับ อือหนังสือก็ออกแล้ว ผมก็เฝ้ารอว่าคุณจะติดต่อมาทางโทรศัพท์ตอนไหน จนกระทั่งทราบข่าวมาว่าหนังสือออก ผมก็เลยคิดว่าคุณคงไม่ติดต่อกับผมแล้ว ติดต่อกับผมทางโทรศัพท์สะดวกกว่าทางเน็ตครับ เรื่องทุกเรื่องที่ผมเล่าจะมาจากเจ้าตัวประสบมาจริง ๆ ครับ เพราะผมจะได้ถามเค้าอย่างเจาะลึก หากอ่านจากหนังสือหรือดูโทรทัศน์เราถามเค้าไม่ได้  ต้องขอโทษคุณทั้งสองเป็นอย่างมากอีกครั้งครับ ...