เรื่องเล่าเกี่ยวกับการปล่อยหอยขม [Engine by iGetWeb.com]

http://www.kumanthongsiam.com

Engine by iGetWeb.com

สถิติ

เปิดเว็บไซต์	24/05/2008
ปรับปรุง	10/07/2021
สถิติผู้เข้าชม	23,980,744
Page Views	33,417,949

Menu

หน้าแรก

รวมรูปภาพ

เว็บบอร์ด

Webboard

เรื่องเล่าเกี่ยวกับการปล่อยหอยขม

(อ่าน 51375/ ตอบ 9)

นาท 113.53.0.237	หัวข้อ :เรื่องเล่าเกี่ยวกับการปล่อยหอยขม 21/12/2009 , 01:48 Quote เรื่องเล่าเกี่ยวกับการปล่อยหอยขม หลายท่าน คงเคยได้ยิน เรื่องเกี่ยวกับการปล่อยหอยขม ที่หากใครมีความขมขื่นในชีวิต หรือความรักไม่สมหวัง เรามักจะได้ยินว่าให้ปล่อยหอยขม ถ้าท่านเคยอ่านประวัติเกี่ยวกับหลวงพ่อฤาษีลิงดำ จะพบว่าหลวงพ่อฤาษี จะทำบุญไถ่ชีวิตสัตว์ เพื่อรักษาอาการป่วยของท่าน ยกตัวอย่างเช่น การปล่อยปู ใช่ครับปูทะเลที่เค้าจับมาขายนี่แหละครับ ที่เค้านำมามัดก้ามกับขา เพื่อไม่ให้มันเดินหรือหนีไปไหนครับ ลองมาคิดดู ถ้าเป็นเราถูกมัดดูซิจะทรมานแค่ไหน (เหอๆแค่เรานั่งท่าเดียวนานๆก็เมื่อยซะ ) มีลูกศิษย์ถามท่าน ทำไมต้องปล่อยปูด้วยครับหลวงพ่อ เออ ก็ ฉันเป็นคนชอบปวดเมื่อยตัว พอปล่อยปู แล้ว อาการเมื่อยของฉันทุเลาลงไปเยอะมาก ท่านบอก ท่านถึง 3 ครั้ง พอปล่อยครั้งที่ 3 ไอ้อาการปวดตัวมันหายเลย หายจริง ๆ รักษามาเกือบตายไม่หาย เข้าเรื่องการปล่อยหอยขม ยกบทความมาจากเวปไซด์หนึ่งครับ …การปล่อยหอยขมที่ผมแนะนำให้ไปปล่อย เวลามีคนมาปรึกษาอยู่ เกือบทุกครั้ง เพราะนี่เป็นข้อปฏิบัติที่ได้ผลกว่าสิ่งไหน …ยิ่งมีอยู่ช่วงหนึ่ง ที่ผู้คนเขาไปบ้าไหว้พระราหูกัน ก็ทำให้ผมนึกถึง เรื่องหอยขมขึ้นมาได้ ก็แนะนำให้ไปปล่อยในทางนี้ดู จะเป็นแนวที่ดี" การปล่อยหอยขมเพื่อขอให้ตนแคล้วคลาด จากสิ่งเลวร้ายที่จะเข้ามา แผ้วพานในชีวิตนั้น หมอไพศาลบอกว่าไม่ใช่เรื่องที่พูดขึ้นมา เพียงลอย ๆ เท่านั้น หากยังมีเค้าโครงดั้งเดิมที่เกิดขึ้นจริงเมื่อกว่า 40 ปีมาแล้วอีกด้วย "เรื่องเล่าเกี่ยวกับการปล่อยหอยขมนี้ เกิดขึ้นในเมืองเชียงใหม่ …ในสมัยนั้น มีพระธุดงค์รูปหนึ่ง ท่านเพิ่งเดินทาง ออกมาจากป่า เพื่อบิณฑบาต ระหว่างที่กำลังเดินกลับวัด ก็ได้ยินเสียงร้องขอความช่วยเหลือ …เสียงนั้นมีมากมาย แต่ก็มองไม่เห็นใคร แล้วพอเหลียวไปในกะละมัง ก็เห็นหอยขม กองกันอยู่ในนั้นเยอะมาก พระรูปนี้ท่านเป็นผู้สำเร็จฌาน มองแล้วได้เห็นว่าที่อยู่ในนั้นเป็นลูกเป็นหลานทั้งนั้น แต่ไม่มีใครช่วยเหลือ" ก่อนที่จะเล่าเรื่องต่อไป หมอไพศาลได้อธิบายว่าหอยขมเป็นสัตว์ที่มีกรรม คล้าย ๆ นักโทษ ถูกสาปให้อยู่ใต้น้ำ มองไม่เห็นเดือนไม่เห็นตะวัน ด้วยมีเปลือกหุ้มตัวไว้ "ทีนี้พอมาอยู่บนบก ก็จะทนไม่ได้ ผิวเกิดปวดแสบปวดร้อน เพราะไม่ได้อยู่ในที่ของตัวเอง ร้องขอความช่วยเหลือ อยากกลับไปอยู่ในน้ำ …พระท่านไม่รู้ว่าจะช่วยยังไง เพราะท่านเองก็ซื้อหอยขมไม่ได้ …เลยเดินต่อไปอีกสักพัก พอดีเห็นผู้หญิงคนหนึ่ง เมื่อมองแล้ว ก็รู้ว่าลูกชายของผู้หญิงคนนั้น กำลังจะมีเคราะห์ จึงพูดกับผู้หญิงคนนั้นว่า โยม-โยมไปซื้อหอยขมที่อยู่ในกะละมังนั้น ซื้อแล้วเอาไปปล่อยนะ …ผู้หญิงคนนั้นสงสัยถามว่า 'จะเกิดอะไรขึ้นต่อไป' …ท่านก็บอกไปว่า 'ให้อธิษฐานขอไป แล้วจะสมหวัง' …โดยกำชับให้ผู้หญิงคนนั้นขอพรให้ลูกชายโชคดีด้วย …จากนั้นท่านก็เดินกลับวัดไป แต่ก็ไม่รู้ว่าผู้หญิงคนนั้นได้ทำตามที่ท่าน แนะหรือเปล่า" ไม่กี่วันต่อมา ท่านก็ได้ทราบว่าผู้หญิงคนนั้น ก็ไปซื้อหอยขม โดยอธิษฐานขอว่า หนึ่ง--ขอให้ลูกปลอดภัย เพราะช่วงนั้นลูกไปเกณฑ์ทหาร แล้วกำลังจะเดินทางกลับ สอง---ขอให้ตัวเองมีโชคลาภ "ปรากฏว่ารถที่ลูกชายเดินทางมานั้น พลิกคว่ำ เด็กกระเด็นออกจากรถ แล้วก็ไม่ตาย ส่วนตัวแกเองก็มีโชคด้วย แกเลยไปหาพระรูปนั้น พร้อมกับเล่าเรื่องว่า ลูกแกรอดตายด้วย ปาฏิหารย์ของหอยขม …จนกระทั่งมีผู้หลักผู้ใหญ่ ของเชียงใหม่ ไปทำบุญกับท่าน แล้วถามท่านว่า 'ควรจะปล่อยอะไรดี จะได้คุ้มครอง เพราะมีคนได้ ทำนายไว้ว่าตนนั้นชะตาขาด' …ท่านก็เล่าเรื่องนี้ให้ฟัง แล้วบอกให้ไปปล่อยหอยขม จะได้แคล้วคลาด …ให้ปล่อยสัก 5 กิโลฯ จะได้สักประมาณ 200-300 ตัว เพื่อกุศลในการปล่อยหอยขม จะช่วยบรรเทาร้าย ให้กลายเป็นดี …แล้วผู้ใหญ่คนนั้นเขาก็ไม่เป็นอะไร" การปล่อยหอยขม เท่าที่หมอไพศาลแนะนำนั้น ล้วนแต่ต้องปล่อย ในปริมาณมาก เพราะมีเคล็ดว่า "หอยขมนี้ เราควรจะปล่อยครั้งละ 4-5 กิโลฯ หรือสักประมาณ 500 ตัว ด้วยยิ่งปล่อยมาก แรงอธิษฐานของหอยขมยิ่งมีพลังมาก เมื่อมัจจุราชจะมาเอาชีวิต คนคนนี้จะถูกเบรคเอาไว้ ด้วยอำนาจที่เขาขอว่า วันนี้ยังเอาไม่ได้ …แต่หอยขมเป็นสัตว์มีบารมีต่ำ ดังนั้น อำนาจอธิษฐานจะขอได้แค่หนึ่งเดือน ถ้าเผื่อเป็นคนที่จะต้องเดินทางบ่อย ผมก็ให้ปล่อยทุกเดือน หรือให้ปล่อยเป็นระยะ ตามแต่ปฏิทินชะตา ของคนคนนั้นที่ดูดวงให้เขา" หมอไพศาลเขียนแนะนำคนดูดวง ให้ไปปล่อยหอยขมอยู่บ่อย ๆ แบบนี้เท่ากับเป็นการส่งเสริม ให้คนงมงายไปหรือเปล่าคะ "ไม่หรอกคุณ (ยิ้มกว้าง) …สิ่งนี้เป็นการถูกต้องที่สุดแล้ว ไม่มีทางไหนที่จะทำอะไรได้ดีกว่านี้ เวลามีคนมาปรึกษา ตัวเขาไม่รู้ ตัวเขาไม่รู้จะแก้ไขได้ยังไง ผมแนะให้ไปปล่อยหอยขม …แล้วตอนนี้คนกำลังแย่ไปตาม ๆ กัน ไม่รู้จะไปหาทางออกได้ยังไง ก็ต้องแนะนำกันไปในสิ่งที่ดีที่สุด …แล้วผมก็ไม่ได้ให้เขา ต้องทำการสะเดาะเคราะห์หรือ บูชาอะไรที่เป็นการงมงายอย่างนั้น แต่แนะให้เขาไปทำบุญกับหอยขม เพื่อให้เขาแคล้วคลาด จากอันตรายและ มีโชคดีแก่ชีวิต จากการที่เขาได้ช่วยให้พวกนี้ได้กลับบ้าน …นี่คนเขาไปปล่อยหอยขมตามที่ผมบอก เขาก็โทร. มาบอกว่าชีวิตดีขึ้น เมื่อทำดี เขาก็ได้ความสบายใจกลับมา แล้วยังได้กุศลกับตัวเองอีกด้วย …แล้วหอยขมที่ปล่อยนี่ ก็ไม่ได้ไปทำลาย สภาพแวดล้อมของน้ำ พอปล่อยลงน้ำไปแล้ว เขาก็ลงไปกินขี้ตะไคร่ ช่วยรักษาทรัพยากรธรรมชาติ อีกต่างหาก …อีกอย่างนะ หอยขมเป็นสัตว์ที่สำนึกบุญคุณคน …คือมีสัตว์อยู่สองตัวที่เขานึกถึง คนที่เขาปล่อยหนึ่ง หอยขมพอปล่อยแล้ว เขาก็พ่นฟองขึ้นมาขอบใจ …แล้วก็มีเต่าที่เขาจะต้องหันกลับมา ขอบใจเรา ก่อนจะว่ายน้ำไป …ส่วนพวกปลาไหลนี่ปล่อยไปแล้ว ก็ไปลับ" เรื่องเล่าเกี่ยวกับการปล่อยหอยขม หลายท่าน คงเคยได้ยิน เรื่องเกี่ยวกับการปล่อยหอยขม ที่หากใครมีความขมขื่นในชีวิต หรือความรักไม่สมหวัง เรามักจะได้ยินว่าให้ปล่อยหอยขม ถ้าท่านเคยอ่านประวัติเกี่ยวกับหลวงพ่อฤาษีลิงดำ จะพบว่าหลวงพ่อฤาษี จะทำบุญไถ่ชีวิตสัตว์ เพื่อรักษาอาการป่วยของท่าน ยกตัวอย่างเช่น การปล่อยปู ใช่ครับปูทะเลที่เค้าจับมาขายนี่แหละครับ ที่เค้านำมามัดก้ามกับขา เพื่อไม่ให้มันเดินหรือหนีไปไหนครับ ลองมาคิดดู ถ้าเป็นเราถูกมัดดูซิจะทรมานแค่ไหน (เหอๆแค่เรานั่งท่าเดียวนานๆก็เมื่อยซะ ) มีลูกศิษย์ถามท่าน ทำไมต้องปล่อยปูด้วยครับหลวงพ่อ เออ ก็ ฉันเป็นคนชอบปวดเมื่อยตัว พอปล่อยปู แล้ว อาการเมื่อยของฉันทุเลาลงไปเยอะมาก ท่านบอก ท่านถึง 3 ครั้ง พอปล่อยครั้งที่ 3 ไอ้อาการปวดตัวมันหายเลย หายจริง ๆ รักษามาเกือบตายไม่หาย เข้าเรื่องการปล่อยหอยขม ยกบทความมาจากเวปไซด์หนึ่งครับ …การปล่อยหอยขมที่ผมแนะนำให้ไปปล่อย เวลามีคนมาปรึกษาอยู่ เกือบทุกครั้ง เพราะนี่เป็นข้อปฏิบัติที่ได้ผลกว่าสิ่งไหน …ยิ่งมีอยู่ช่วงหนึ่ง ที่ผู้คนเขาไปบ้าไหว้พระราหูกัน ก็ทำให้ผมนึกถึง เรื่องหอยขมขึ้นมาได้ ก็แนะนำให้ไปปล่อยในทางนี้ดู จะเป็นแนวที่ดี" การปล่อยหอยขมเพื่อขอให้ตนแคล้วคลาด จากสิ่งเลวร้ายที่จะเข้ามา แผ้วพานในชีวิตนั้น หมอไพศาลบอกว่าไม่ใช่เรื่องที่พูดขึ้นมา เพียงลอย ๆ เท่านั้น หากยังมีเค้าโครงดั้งเดิมที่เกิดขึ้นจริงเมื่อกว่า 40 ปีมาแล้วอีกด้วย "เรื่องเล่าเกี่ยวกับการปล่อยหอยขมนี้ เกิดขึ้นในเมืองเชียงใหม่ …ในสมัยนั้น มีพระธุดงค์รูปหนึ่ง ท่านเพิ่งเดินทาง ออกมาจากป่า เพื่อบิณฑบาต ระหว่างที่กำลังเดินกลับวัด ก็ได้ยินเสียงร้องขอความช่วยเหลือ …เสียงนั้นมีมากมาย แต่ก็มองไม่เห็นใคร แล้วพอเหลียวไปในกะละมัง ก็เห็นหอยขม กองกันอยู่ในนั้นเยอะมาก พระรูปนี้ท่านเป็นผู้สำเร็จฌาน มองแล้วได้เห็นว่าที่อยู่ในนั้นเป็นลูกเป็นหลานทั้งนั้น แต่ไม่มีใครช่วยเหลือ" ก่อนที่จะเล่าเรื่องต่อไป หมอไพศาลได้อธิบายว่าหอยขมเป็นสัตว์ที่มีกรรม คล้าย ๆ นักโทษ ถูกสาปให้อยู่ใต้น้ำ มองไม่เห็นเดือนไม่เห็นตะวัน ด้วยมีเปลือกหุ้มตัวไว้ "ทีนี้พอมาอยู่บนบก ก็จะทนไม่ได้ ผิวเกิดปวดแสบปวดร้อน เพราะไม่ได้อยู่ในที่ของตัวเอง ร้องขอความช่วยเหลือ อยากกลับไปอยู่ในน้ำ …พระท่านไม่รู้ว่าจะช่วยยังไง เพราะท่านเองก็ซื้อหอยขมไม่ได้ …เลยเดินต่อไปอีกสักพัก พอดีเห็นผู้หญิงคนหนึ่ง เมื่อมองแล้ว ก็รู้ว่าลูกชายของผู้หญิงคนนั้น กำลังจะมีเคราะห์ จึงพูดกับผู้หญิงคนนั้นว่า โยม-โยมไปซื้อหอยขมที่อยู่ในกะละมังนั้น ซื้อแล้วเอาไปปล่อยนะ …ผู้หญิงคนนั้นสงสัยถามว่า 'จะเกิดอะไรขึ้นต่อไป' …ท่านก็บอกไปว่า 'ให้อธิษฐานขอไป แล้วจะสมหวัง' …โดยกำชับให้ผู้หญิงคนนั้นขอพรให้ลูกชายโชคดีด้วย …จากนั้นท่านก็เดินกลับวัดไป แต่ก็ไม่รู้ว่าผู้หญิงคนนั้นได้ทำตามที่ท่าน แนะหรือเปล่า" ไม่กี่วันต่อมา ท่านก็ได้ทราบว่าผู้หญิงคนนั้น ก็ไปซื้อหอยขม โดยอธิษฐานขอว่า หนึ่ง--ขอให้ลูกปลอดภัย เพราะช่วงนั้นลูกไปเกณฑ์ทหาร แล้วกำลังจะเดินทางกลับ สอง---ขอให้ตัวเองมีโชคลาภ "ปรากฏว่ารถที่ลูกชายเดินทางมานั้น พลิกคว่ำ เด็กกระเด็นออกจากรถ แล้วก็ไม่ตาย ส่วนตัวแกเองก็มีโชคด้วย แกเลยไปหาพระรูปนั้น พร้อมกับเล่าเรื่องว่า ลูกแกรอดตายด้วย ปาฏิหารย์ของหอยขม …จนกระทั่งมีผู้หลักผู้ใหญ่ ของเชียงใหม่ ไปทำบุญกับท่าน แล้วถามท่านว่า 'ควรจะปล่อยอะไรดี จะได้คุ้มครอง เพราะมีคนได้ ทำนายไว้ว่าตนนั้นชะตาขาด' …ท่านก็เล่าเรื่องนี้ให้ฟัง แล้วบอกให้ไปปล่อยหอยขม จะได้แคล้วคลาด …ให้ปล่อยสัก 5 กิโลฯ จะได้สักประมาณ 200-300 ตัว เพื่อกุศลในการปล่อยหอยขม จะช่วยบรรเทาร้าย ให้กลายเป็นดี …แล้วผู้ใหญ่คนนั้นเขาก็ไม่เป็นอะไร" การปล่อยหอยขม เท่าที่หมอไพศาลแนะนำนั้น ล้วนแต่ต้องปล่อย ในปริมาณมาก เพราะมีเคล็ดว่า "หอยขมนี้ เราควรจะปล่อยครั้งละ 4-5 กิโลฯ หรือสักประมาณ 500 ตัว ด้วยยิ่งปล่อยมาก แรงอธิษฐานของหอยขมยิ่งมีพลังมาก เมื่อมัจจุราชจะมาเอาชีวิต คนคนนี้จะถูกเบรคเอาไว้ ด้วยอำนาจที่เขาขอว่า วันนี้ยังเอาไม่ได้ …แต่หอยขมเป็นสัตว์มีบารมีต่ำ ดังนั้น อำนาจอธิษฐานจะขอได้แค่หนึ่งเดือน ถ้าเผื่อเป็นคนที่จะต้องเดินทางบ่อย ผมก็ให้ปล่อยทุกเดือน หรือให้ปล่อยเป็นระยะ ตามแต่ปฏิทินชะตา ของคนคนนั้นที่ดูดวงให้เขา" หมอไพศาลเขียนแนะนำคนดูดวง ให้ไปปล่อยหอยขมอยู่บ่อย ๆ แบบนี้เท่ากับเป็นการส่งเสริม ให้คนงมงายไปหรือเปล่าคะ "ไม่หรอกคุณ (ยิ้มกว้าง) …สิ่งนี้เป็นการถูกต้องที่สุดแล้ว ไม่มีทางไหนที่จะทำอะไรได้ดีกว่านี้ เวลามีคนมาปรึกษา ตัวเขาไม่รู้ ตัวเขาไม่รู้จะแก้ไขได้ยังไง ผมแนะให้ไปปล่อยหอยขม …แล้วตอนนี้คนกำลังแย่ไปตาม ๆ กัน ไม่รู้จะไปหาทางออกได้ยังไง ก็ต้องแนะนำกันไปในสิ่งที่ดีที่สุด …แล้วผมก็ไม่ได้ให้เขา ต้องทำการสะเดาะเคราะห์หรือ บูชาอะไรที่เป็นการงมงายอย่างนั้น แต่แนะให้เขาไปทำบุญกับหอยขม เพื่อให้เขาแคล้วคลาด จากอันตรายและ มีโชคดีแก่ชีวิต จากการที่เขาได้ช่วยให้พวกนี้ได้กลับบ้าน …นี่คนเขาไปปล่อยหอยขมตามที่ผมบอก เขาก็โทร. มาบอกว่าชีวิตดีขึ้น เมื่อทำดี เขาก็ได้ความสบายใจกลับมา แล้วยังได้กุศลกับตัวเองอีกด้วย …แล้วหอยขมที่ปล่อยนี่ ก็ไม่ได้ไปทำลาย สภาพแวดล้อมของน้ำ พอปล่อยลงน้ำไปแล้ว เขาก็ลงไปกินขี้ตะไคร่ ช่วยรักษาทรัพยากรธรรมชาติ อีกต่างหาก …อีกอย่างนะ หอยขมเป็นสัตว์ที่สำนึกบุญคุณคน …คือมีสัตว์อยู่สองตัวที่เขานึกถึง คนที่เขาปล่อยหนึ่ง หอยขมพอปล่อยแล้ว เขาก็พ่นฟองขึ้นมาขอบใจ …แล้วก็มีเต่าที่เขาจะต้องหันกลับมา ขอบใจเรา ก่อนจะว่ายน้ำไป …ส่วนพวกปลาไหลนี่ปล่อยไปแล้ว ก็ไปลับ" Tweet
เจเจ 222.123.19.50	ความคิดเห็นที่ 1 21/12/2009 , 09:16 Quote ถ้าเราเอาปูทะเลมาปล่อยในแม่น้ำนี่มันจะตายมั้ยคะ {icon9} ปล่อยหอยขมเนี้ย ปล่อยในแม่น้ำได้เลย หรือว่า ต้องปล่อยตรงที่มีดินเลน {icon9} ถ้าเราเอาปูทะเลมาปล่อยในแม่น้ำนี่มันจะตายมั้ยคะ ปล่อยหอยขมเนี้ย ปล่อยในแม่น้ำได้เลย หรือว่า ต้องปล่อยตรงที่มีดินเลน
เอก Colgate khemmachat_m@hotmail.com 118.172.154.215	ความคิดเห็นที่ 2 21/12/2009 , 11:09 Quote เอาปูทะเลมาปล่อย แม่น้ำ มันก็ ตาย แน่นอน สิครับ ระบบในร่างกายมันไม่เหมือนกัน ส่วนหอยขม ถ้าแม่น้ำไม่ไหลเชี่ยวเกินไปก็คงไม่มีปัญหาครับ ปล. หลวงพ่อสมชายท่านบอกว่าเวลา เราจะปล่อยสัตว์พวกนี้ เราจะต้องไปปล่อย ในคลอง หรือ ลำธารน้ำไหล เขาจะได้ไปเป็นอิสระได้จริง ห้าม ปล่อย ในบึงปิดหรือแหล่งน้ำที่ไม่ไหลเวียน เขาไปไหนไม่ได้ และถ้าจะให้ดี ก็ ต้องไปซื้อพวกที่ตลาดที่เขากำลังจะฆ่า นั่นแหล่ะ จะได้ช่วยชีวิตเขาจริง ๆ เอาปูทะเลมาปล่อย แม่น้ำ มันก็ ตาย แน่นอน สิครับ ระบบในร่างกายมันไม่เหมือนกัน ส่วนหอยขม ถ้าแม่น้ำไม่ไหลเชี่ยวเกินไปก็คงไม่มีปัญหาครับ ปล. หลวงพ่อสมชายท่านบอกว่าเวลา เราจะปล่อยสัตว์พวกนี้ เราจะต้องไปปล่อย ในคลอง หรือ ลำธารน้ำไหล เขาจะได้ไปเป็นอิสระได้จริง ห้าม ปล่อย ในบึงปิดหรือแหล่งน้ำที่ไม่ไหลเวียน เขาไปไหนไม่ได้ และถ้าจะให้ดี ก็ ต้องไปซื้อพวกที่ตลาดที่เขากำลังจะฆ่า นั่นแหล่ะ จะได้ช่วยชีวิตเขาจริง ๆ
เดอะPool 58.8.135.245	ความคิดเห็นที่ 3 21/12/2009 , 11:16 Quote ปูทะเล ถ้าปล่อยที่ๆเป็นน้ำกร่อย ไม่น่าตายครับ หอยคมลงริมแม่น้ำ ตรงที่รกๆหน่อยนะครับ คราวหน้าจะได้ชัวร์ครับ{icon6} ปูทะเล ถ้าปล่อยที่ๆเป็นน้ำกร่อย ไม่น่าตายครับ หอยคมลงริมแม่น้ำ ตรงที่รกๆหน่อยนะครับ คราวหน้าจะได้ชัวร์ครับ
นาท 113.53.4.56	ความคิดเห็นที่ 4 21/12/2009 , 12:05 Quote อ้างอิงจากpantip ครับ 1. เต่านั้นเป็นเต่าบกหรือเต่าน้ำ เต่าบก ที่เท้าจะคล้ายๆเท้าช้าง ขายาว กระดองรูปร่างนูนขึ้นมากกว่าเต่าน้ำ เต่าน้ำ เท้าจะแบน ขาสั้น เอาไว้ว่ายน้ำ ถ้าปล่อยเต่าบกลงน้ำเต่าจะจมน้ำตาย เพราะเต่าหายใจด้วยปอดเหมือนมนุษย์ เต่าบกอยู่น้ำได้แค่แป๊ปเดียว ไม่กี่นาทีก็ต้องหาที่เกาะแล้ว 2 สถานที่ปล่อย จะต้องเป็นบริเวณที่มีตลิ่ง เพื่อให้เต่าขึ้นมาพักผึ่งแดดได้ และน้ำไม่ไหลเชี่ยวจนเกินไป เพราะ เต่า ต้องการพักหายใจ และพักเหนื่อย เต่าเป็นสัตว์เลื้อยคลาน ไม่ใช้สัตว์น้ำ จึงว่ายน้ำตลอดเวลาเหมือนปลาไม่ได้ เต่าต้องการผึ่งแดด เพื่อให้ปลิงที่ติดอยู่ตามตัวหลุดออก มิฉะนั้นเต่าจะป่วยได้ และเต่าต้องอาศัยแสงแดดในการสร้างวิตามินที่จำเป็นสำหรับร่างกาย ดัง นั้นการปล่อยเต่าน้ำลงในบริเวณที่ๆไม่มีตลิ่งให้เต่าขึ้นมาผึ่งแดด เช่น ตามคลองประปา , บ่อน้ำในวัดที่มีการก่อคอนกรีดเป็นบล็อกสูงๆ ( บ่อในวัดบวรฯ ที่หมอหนิ่งไปช่วยมา ) คือการทำร้ายเต่าอย่างทารุนโหดร้ายมากๆ สภาพน้ำบริเวณที่จะปล่อย ต้อง ไม่สกปรก ถ่ายเทยาก และแออัด เช่น บ่อน้ำในวัดบวรฯ มีเต่าหลายตัวที่หมอหนิ่ง และเพื่อนชมรมรักษ์เต่า ได้ช่วยชีวิตขึ้นมาจากในวัดบวรฯ หลายตัวติดเชื้ออย่างรุนแรง กระดองแตก กระดองเปื่อยยุ่ยจนลึกเข้าไปถึงกระดูกเต่าชั้นใน (กระดองเป็นกระดูกเต่าชั้นนอก) กบ กบจะคล้าย ๆ กับเต่า คือเป็นสัตว์ครึ่งบกครึ่งน้ำ ชอบอยู่ในที่ชื้นแฉะ ดังนั้น ไม่ควรปล่อยแม่น้ำ หาที่นา บึงหรือคลองที่มีตลิ่ง เนินดิน ขอนไม้ให้เกาะจะดีกว่า เพราะมันจะหาทางกระโดดขึ้นมา หอยขม เป็นสัตว์ยอดฮิตที่หมอดูทั้งหลายให้ปล่อย ปกติหอยขมเป็นสัตว์ที่ตายยาก ปล่อยที่ไหนก็ได้ที่น้ำไม่แรงมาก ยิ่งถ้ามีที่เกาะตามพวกตลิ่ง หรือเสาตามท่าน้ำก็ยิ่งดี ที่ต้องระวังคือ การก็ซื้อตรงนั้น ปล่อยตรงนั้น รับรองได้กลับมาเป็นหอยเวียนแต่ พอคุณปล่อยปุ๊ป มาคนมางมกลับไปทันที่เลย (คนปล่อยชอกช้ำระกำทรวง) ไม่เชื่อลองไปดูหน้าวัดระฆัง จะมีเด็ก ๆ ว่ายน้ำเก็บหอยกัน ปลาดุก ปลาช่อน จะให้ดีก็ควรเลือกที่ยังแข็งแรง ตัวโตพอที่จะไปสู้ชีวิตไหว ปกติควรไปปล่อยในลำคลองที่มีน้ำไหลไม่แรงมาก และไม่สกปรก น้ำสะอาด อ้างอิงจากpantip ครับ 1. เต่านั้นเป็นเต่าบกหรือเต่าน้ำ เต่าบก ที่เท้าจะคล้ายๆเท้าช้าง ขายาว กระดองรูปร่างนูนขึ้นมากกว่าเต่าน้ำ เต่าน้ำ เท้าจะแบน ขาสั้น เอาไว้ว่ายน้ำ ถ้าปล่อยเต่าบกลงน้ำเต่าจะจมน้ำตาย เพราะเต่าหายใจด้วยปอดเหมือนมนุษย์ เต่าบกอยู่น้ำได้แค่แป๊ปเดียว ไม่กี่นาทีก็ต้องหาที่เกาะแล้ว 2 สถานที่ปล่อย จะต้องเป็นบริเวณที่มีตลิ่ง เพื่อให้เต่าขึ้นมาพักผึ่งแดดได้ และน้ำไม่ไหลเชี่ยวจนเกินไป เพราะ เต่า ต้องการพักหายใจ และพักเหนื่อย เต่าเป็นสัตว์เลื้อยคลาน ไม่ใช้สัตว์น้ำ จึงว่ายน้ำตลอดเวลาเหมือนปลาไม่ได้ เต่าต้องการผึ่งแดด เพื่อให้ปลิงที่ติดอยู่ตามตัวหลุดออก มิฉะนั้นเต่าจะป่วยได้ และเต่าต้องอาศัยแสงแดดในการสร้างวิตามินที่จำเป็นสำหรับร่างกาย ดัง นั้นการปล่อยเต่าน้ำลงในบริเวณที่ๆไม่มีตลิ่งให้เต่าขึ้นมาผึ่งแดด เช่น ตามคลองประปา , บ่อน้ำในวัดที่มีการก่อคอนกรีดเป็นบล็อกสูงๆ ( บ่อในวัดบวรฯ ที่หมอหนิ่งไปช่วยมา ) คือการทำร้ายเต่าอย่างทารุนโหดร้ายมากๆ สภาพน้ำบริเวณที่จะปล่อย ต้อง ไม่สกปรก ถ่ายเทยาก และแออัด เช่น บ่อน้ำในวัดบวรฯ มีเต่าหลายตัวที่หมอหนิ่ง และเพื่อนชมรมรักษ์เต่า ได้ช่วยชีวิตขึ้นมาจากในวัดบวรฯ หลายตัวติดเชื้ออย่างรุนแรง กระดองแตก กระดองเปื่อยยุ่ยจนลึกเข้าไปถึงกระดูกเต่าชั้นใน (กระดองเป็นกระดูกเต่าชั้นนอก) กบ กบจะคล้าย ๆ กับเต่า คือเป็นสัตว์ครึ่งบกครึ่งน้ำ ชอบอยู่ในที่ชื้นแฉะ ดังนั้น ไม่ควรปล่อยแม่น้ำ หาที่นา บึงหรือคลองที่มีตลิ่ง เนินดิน ขอนไม้ให้เกาะจะดีกว่า เพราะมันจะหาทางกระโดดขึ้นมา หอยขม เป็นสัตว์ยอดฮิตที่หมอดูทั้งหลายให้ปล่อย ปกติหอยขมเป็นสัตว์ที่ตายยาก ปล่อยที่ไหนก็ได้ที่น้ำไม่แรงมาก ยิ่งถ้ามีที่เกาะตามพวกตลิ่ง หรือเสาตามท่าน้ำก็ยิ่งดี ที่ต้องระวังคือ การก็ซื้อตรงนั้น ปล่อยตรงนั้น รับรองได้กลับมาเป็นหอยเวียนแต่ พอคุณปล่อยปุ๊ป มาคนมางมกลับไปทันที่เลย (คนปล่อยชอกช้ำระกำทรวง) ไม่เชื่อลองไปดูหน้าวัดระฆัง จะมีเด็ก ๆ ว่ายน้ำเก็บหอยกัน ปลาดุก ปลาช่อน จะให้ดีก็ควรเลือกที่ยังแข็งแรง ตัวโตพอที่จะไปสู้ชีวิตไหว ปกติควรไปปล่อยในลำคลองที่มีน้ำไหลไม่แรงมาก และไม่สกปรก น้ำสะอาด
notsiam 58.9.203.99	ความคิดเห็นที่ 5 21/12/2009 , 15:36 Quote จริงๆครับ หมอดูทุกที่บอกให่ปล่อยหอยขมสะส่วนใหญ่ อ่านแล้วก็ได้ความรู้เพิ่มเติมมากเลยครับ ขอบคุณมากนะครับ จริงๆครับ หมอดูทุกที่บอกให่ปล่อยหอยขมสะส่วนใหญ่ อ่านแล้วก็ได้ความรู้เพิ่มเติมมากเลยครับ ขอบคุณมากนะครับ
ชารีฟ๊ะ fah2547@hotmail.co.th 171.7.249.115	ความคิดเห็นที่ 6 22/06/2014 , 18:04 Quote

Page : 1

แสดงความคิดเห็น



รูปภาพ
	(นามสกุลไฟล์ควรเป็น [ jpg , jpeg , gif ] และไฟล์ไม่เกิน 3 MB.)
*ชื่อ
*สถานะ	รหัสผ่าน : (ในกรณีที่เป็นสมาชิก)
*อีเมล
ลิงค์ที่เกี่ยวข้อง
*รหัสยืนยัน
หมายเหตุ : : กรุณากรอกข้อมูลที่มี * ทุกช่อง

หน้าแรก

ประวัติ

เรื่องเล่า

กุมารทอง

อื่นๆ

รวมรูปภาพ

เว็บบอร์ด

เสริมดวงออนไลน์ By jack kumanthong

www.facebook.com/jackkumanthong