เรื่องเล่าจาก...วัดสามง่าม

เมื่อวานนี้ออกไปหาลูกค้า เลยแวะไปดูสถานการณ์ที่วัดสามง่าม กุฏิปิด หลวงปู่อาพาธครับ มีหลวงตาขวัญทำหน้าที่เจิมแทน ผมเลยเข้าไปกราบหลวงตาให้ท่านเจิมหน้าผากให้ และสนทนา...มีรายละเอียดดังนี้

        Dimmaster : หลวงตาครับ ทำไมบางคนที่บูชากุมารบนได้ แต่ผมบนไม่ค่อย

                        จะได้  โชคลาภก็ไม่มี บนเป็นร้อยได้แค่  ครั้งเดียว

       หลวงตาขวัญ : ของพันนี้มันไม่แน่ไม่นอน ได้บ้างไม่ได้บ้าง ให้หมั่นใช้

                           หมั่นบน ได้แล้วก็รีบมาแก้ แล้วบนใหม่ และต้องดูแล

         เค้าดีๆ เหมือนลูกเราจริงๆ น้ำกับน้ำแดงอย่าให้ขาด

Dimmaster : ทำไมบางคนถูกหวยผมไม่ถูกละครับ

                 หลวงตาขวัญ : ขึ้นอยู่กับบุญ ให้ทำบุญบ่อยๆ แล้วเวลาทำบุญก็

                 อุทิศให้เค้า(กุมาร) ด้วย

Dimmaster : ถ้าทำบุญเยอะๆ แล้วผมจะถูกหวยใช่มั้ยครับ

หลวงตาหัวเราะ แต่ไม่ตอบอะไร

Dimmaster : เวลาบนเนี้ยะบนเป็นองค์ๆ ไปใช่มั้ยครับ เห็นเค้าว่าอย่างนั้น

หลวงตาขวัญ : ใครเค้าว่าล่ะ อย่าไปฟังมาก เชื่อคนโน้นที คนนี้ที ก็บน

                    รวมๆกันนั่นแหละเค้าจะได้ช่วยกัน

Dimmaster : แล้วที่ว่ามีคนโน้น คนนี่ เห็นกุมาร หรือไม่ก็ รื้อข้าวของที่บ้าน

                 จริงหรือป่าวครับ

หลวงตาขวัญ : จริง

Dimmaster : แต่ทำไมลูกผมเงียบจังเลยครับ ไม่เห็นซนอย่างคนอื่นเค้าว่า

                เลย

หลวงตาขวัญ : แล้วแต่บางคน บางคนเห็น บางคนไม่เห็น เมื่อ 2-3 วันก่อน

                    มีโยมมาหา บอกว่าลูกกุมารเงียบมาก

ไม่มาให้เห็น  ก็เลยนำมาเจิมอีกรอบ พอเจิมเสร็จหลวงตาก็บอกว่าคืนนี้ได้เจอแน่ๆ โยมทำท่าดีใจ  แล้วก็กลับบ้านไป วันรุ่งขึ้นเอามาคืนวัด บอกว่าไม่เอาแล้ว ไม่ได้นอนทั้งคืน เห็นคนเดินขึ้น เดินลง บ้าน บางทีก็ไม่มีหัว เห็นกันทั้งบ้านเลย

Dimmaster : ถ้าแบบนั้นผมว่าผมไม่เห็นดีกว่า

*** พอดีมีคนเอากุมารมาเจิม ผมเลยกราบลาหลวงตากลับบ้าน***

เท่าทีสนทนามาก็ รู้สึกดีครับ บอกไม่ถูกเหมือนกัน