เขาคงจะอยู่และครับ ผมว่าน้องเขาไม่ไปไหนหรอกครับ เพราะบางทีผมเคย มีความรู้สึก แปลกๆ แต่เคยมีครั้งนึงน่ะครับ
ผมไปซื้อขนมให้ลูกๆเนี่ยและครับไป7-11 ก็ชวนไปด้วยพอตอนจะเอาของแขวนที่รถ ผมขี่คลิ้กน่ะครับ ก้ก้มลงไปแต่สายตาดันมองลอดใต้ท้องแขนครับ เห็นขาเด็กอยู่ท้ายรถ ซึ่งเป็นถนน อ่ะครับแล้วมีรถวิ่งอยู่ไม่มีใครเดินผ่านน่ะครับ ทีแรกนึกว่าตาฝาดแต่ในใจคิดว่าน่าจะใช่อ่ะครับ เพราะมันเห็นกับตาอ่ะครับ แต่พอหันไปมองไม่มีใครยืนนี่นา
เล่าสู่กันฟังครับ
คุณนุชครับ เดี๋ยวเวลาที่คุณสัมผัสได้ก็จะมาถึงเองน่ะครับ ต้องใจเย็นๆ อย่าคิดอย่าติดใจอย่าใฝ่หาครับ ของแบบนี้ต้องปล่อยวางนิดนึง รับรอง ว่าต้องสัมผัสได้บ้างแน่ๆครับ