ขอร่วมแชร์ประสบการณ์กรณีนี้ด้วยครับ  อาจจะยังไม่ได้ข้อสรุป แต่ก็ขอเป็นกำลังใจให้ครับ
ผมเองเป็นคนที่เลี้ยงน้องกุมารมาก่อนที่จะมีน้อง  หลังจากอยู่กินกับแฟนได้หนึ่งปีก็ปล่อยให้มีน้อง เวลาผ่านไปหนึ่งปีก็มีน้องสมใจ จึงพากันไปฝากครรภ์ คุณหมอตรวจร่างกายแฟนแล้วบอกว่ามีก้อนเนื้อในมดลูก 1 ก้อน และนอกมดลูกอีก แต่ที่น่าเป็นห่วงก็คือเจ้าก้อนเนื้อที่อยู่ในมดลูก เพราะอาจจะมีผลเมื่อเด็กโตขึ้นในครรภ์โดยอาจจะไปเบียดเด็ก และอาจจะทำให้หลุดได้  คุณหมอยังตำหนิเลยครับว่าทำไมไม่มาตรวจร่างกายก่อนจะมีน้อง เราก็ตอบว่าเห็นว่าปกติดีคือประจำเดือนมาตรงตามปกติ ไม่มีอาการปวดอย่างรุนแรงในขณะที่มีประจำเดือน  สรุปหมอก็บอกให้ระมัดระวังในขณะตั้งท้องให้มากกว่าคนท้องทั่วไป และช่วง 1 - 3 เดือนแรก แฟนผมแพ้อย่างมาก ทานไม่ค่อยจะได้  ผมเองทั้งพาไปหาหมอและไหว้พระขอพรจากหลวงพ่อที่เคารพนับถือ รวมไปถึงบอกน้องกุมารที่เลี้ยงอยู่ให้รักน้อง ดูแลน้อง อย่าไปรังแกน้อง  ช่วงเวลานั้นผมบอกกับแฟนว่าอย่าคิดมาก...หากเขาจะได้มาเป็นลูกเราเขาจะต้องเข้มแข็ง ต่อสู้กับเจ้าก้อนเนื้อให้ได้ เราเองก็ต้องเข้มแข็งเหมือนกัน....วันเวลาผ่านไปหลายเดือน.....ผลการตรวจอัลตร้าซาวน์ของทุกเดือน คุณหมอชี้ว่าเด็กและเจ้าก้อนเนื้อมีการหลบกันไม่ได้เบียด...แต่อาจจะมีผลในตอนคลอดอาจจะต้องผ่า...วันนี้น้องเขาก็โตได้ 7 เดือนแล้ว กะลังน่าเป็น น่าชังมาก...ซึ่งทุกวันแฟนผมจะเป็นคนเตรียมกับข้าวเพื่อให้น้องๆกุมารได้ทานกัน  ที่เล่ามาทั้งหมดอยากจะขอเป็นกำลังใจให้กับคุณแอนครับ  อย่าไปคิดว่าเป็นเพราะน้องกุมาร อาจจะเป็นจากสาเหตุอื่นก็ได้ครับ  มั่นทำบุญอุทิศส่วนกุศลแล้วสักวันคงได้ดั่งใจหมายครับ