ครั้งแรก....เวลาที่กลับบ้าน แล้วค้างที่บ้าน ที่จ.ราชบุรี 2-3วัน วันใดวันหนึ่งนั้น จะเป็นช่วงที่ หลับสนิทแต่มีความรู้สึกตัวปกติ  แต่ลืมตาตื่นขึ้นมาไม่ได้ ตอนประมาณ7โมงเช้าหรือ8โมงเช้าโดยประมาณ ประสาทหูทำงานนะ ได้ยินเสียงแม่ เรียกให้ ตื่นนอนได้แล้ว แต่พอจะลุกขึ้นตื่น มีความรู้สึกเหมือนว่าถูกพลักไว้ไม่ให้ลุกขึ้นแล้วล้มลงเหมือนคนไม่มีแรงซะเฉยๆๆแล้วอาการชาตามร่างกายเริ่มขึ้น   และก็ฟูกบนที่นอนด้านหลังเรา ยุบลงเหมือนคนเดิน และเดินเข้ามาหาตัวเรา และหยุดอยู่ที่ด้านหลังของเรา(เพราะนอนตะแคงข้างอยู่)
และทันใดนั้นเอง ร่างกายก็ถูกเขย่าแบบ โยกไปโยกมา แรงๆๆๆ เหมือนมาเล่นด้วยหรือ มาปลุกให้ตื่น ...... มันเป็นช่วงขณะที่เราจะตื่นเพราะเสียงแม่เรียก และเหตุการณ์ ก็เกิดขึ้นขณะที่เสียงแม่ยังพูดอยู่ พอตั้งสติได้ และนึกขึ้นในใจ ว่า"เราไม่รู้จักกัน อย่ามากวนเราแบบนี้ เราไม่ชอบ ต่างคนต่างอยู่สิ"แล้วหลังจากนั้น ก็ขยับตัวได้ รีบลุกแบบไม่เหลียวหลังเลยค่ะ หาแม่ด่วน......และ3ปีกว่า เราไม่ค่อยได้กลับ้านเท่าไหร่ เพราะเรียนและนอนหอ..

ครั้งที่ 2 ......ไม่นานนี้เองเมื่อ วันที่31ธันวา53หรือ 1ม.ค 54 นี่แหละเป็นเวลาตี5ที่การนอนกำลังสบายมากๆๆๆลุกขึ้นมาเข้าห้องน้ำ แล้วกลับมานอนต่อ แบบว่าง่วงมากๆๆเลยเดินเข้าห้องยังหลับตาอยู่เลย ..พอมานอนหัวถึงหมอน อาการชาที่ตัวเริ่มมาและ เข้าเหตุการณ์เดิมมเลย ปลายเท้า ฟูที่นอนยุบค่ะเหมือนคนกระโดดลงมาบนฟูก แต่แรงเหมือนเด็กกระโดดอายุประ3-5ขวบได้(หรือไม่ก็ขนาดความสูงอ่ะค่ะ) เดินขึ้นมาที่จะมาหาเรา รู้สึกเลยอ่ะ ว่าโดนอีกแล้ว .........แต่ง่วงมากอ่ะอยากนอนมากกกกกก็นึกขึ้นในใจว่า.."อย่ามาทำแบบนี้ คนจะนอน และไม่อยากให้ทำแบบนี้เพราะ เรากลัวมากๆๆๆ"
แต่ไม่หาย และสวดมนต์ก็ไม่หาย......เราได้ไปบวชทางศาสนาพราหมณ์มาได้2ปีแล้วและก็มีคาถา...ที่ใช้ในการถือศีลแต่ห้ามบอกต่อ เราก็ได้ท่องบทสวดนี้ขึ้นมา ดังมาก อารมณืประมาณว่าโมโห พูดดีๆๆๆๆก็ไม่หายอ่ะ แล้วก็เหวี่ยงมือไปด้านหลังอ่ะ เหมือนเขากระเด็นไปที่มุมห้องเลย รู้สึกได้เลยแต่มองไม่เห็น .....เราก็บอกว่า"ทำไมไม่มาตอนที่ไม่ง่วงนอนหล่ะ ตอนนี้เราง่วงมากนะ โมโหด้วยเลยเจอแบบนี้เลยเป็นไง..ล่ะ"เรารู้สึกผิดนะที่ทำแบบนั้นอ่ะ แต่ง่วงมากๆๆๆเลยแล้วไม่ชอบให้ปลุกตอนกำลังหลับอ่ะ แล้วเราก็บ่นๆๆๆๆจนหยุดบ่น สักพักเหมือนเขาหยุดพักนึง แล้วเรารู้ว่าเขาลุกจากตรงนั้นมาหาเรา เราก็คอยดูว่าจะทำไรอีก เจอไปแบบนั้นแล้ว .....น้ำตาจะไหล(ตอนพิมพ์อยู่น้ำตาก็จะไหลพอนึกถึงอ่ะ) เขามาแบบกล้าๆๆกลัวๆๆๆ...เราเราสัมผัสได้ว่า มีมือเล็กๆมาแปะที่หลังเรา เบาๆ...แล้วก็หายไป.....น้ำตาซึมจะไหลออกมาให้ได้เลย  ฮืออออ  พอตอนเช้าเราตื่นแล้วเรียบร้อย อารมณ์ดี เรามานั่งเรียงลำดับที่เราทำไปเราผิดนะ  เราก็ยกมือขึ้นไหว้ขอโทษ  ที่หลังอย่าทำแบบนี้อีกนะ

ให้มาดีๆๆสิมาในฝันก็ได้ เรากลัว

ก่อนที่จะเกิดเหตุการณ์ ตั้งแต่ต้นเลยนะ ตอนที่กำลังเรียนปี1 ตอนนั้นเริ่มไปอยู่หอแล้ว มีพี่แถวบ้านที่ชอบเข้ามาคุยที่บ้านสนิทกัน เขาบอกว่ากับเราว่า เวลาที่เราไม่อยู่บ้านอ่ะ แม่จะได้ยินเสียงเด็กร้องไห้ในห้องนอนของเรา ประจำเลย ..แต่แม่ไม่ให้บอก เพราะกลัวว่าเราจะกลัวแล้วไม่กล้ากลับมานอน..

พอเรารับรู้แล้วเราก็เลยเจอเหตุการณ์ที่1 เป็นต้นมา
 และก่อนหน้านั้นอีก มีญาติเป็นคนทรง แต่เราไม่ค่อยไปดู และพวกดูหมอต่างๆๆๆๆ ที่เดินผ่านเราอ่ะ หรือพวกที่สัมผัสได้ จะทักเรา ว่าเรามี 2จุกอยู่กลับตัว.....เราไม่รู้ว่าจะใช่องค์เดียวกันเปล่า เพราะตอนเรียนม.3 แม่ไปช่วยงานแถวนอกเมืองตอนกลางคืนอ่ะ แล้วตอนเช้าปั่นผ้า ก็มีลูก กรอก อยู่ในกระเป๋าเสื้อที่แม่ใส่ไปงานเมื่อคืนนี้เฉยเลย แม่ก็เรียกทุกคนมาคุยมาดู ว่าเขาไม่เคยเลี้ยงเลย อยู่ๆๆๆก็มาอยู่ในกระเป๋าเสื้อ ...งง.งง.งง...แล้วหลังจากนั้นแม่ก็เงินไหลมาเทมา แล้วเขาก็หายไป พักนึง  แล้วก็มาใหม่....แล้วก็มาใหม่ ถ้าจำไม่ผิดนะ เลี่ยมกรอบสีแดง ข้างในเป็นไม้หรือกระดูกนี่แหละแกะสลักเป็บรูปกุมาร (ตอนมาก็มาทั้งองค์  ตอนหายก็หายทั้งองค์ หายังไงก็ไม่เจอ)
 
ผู้รู้ ผ้มีประสบการณ์ ทั้งหลายอ่านแล้วช่วยตอบด้วยค่ะ 
ต้องทำอย่างไร  ควรปฏิบัติอย่างไร ให้เขามาอยู่กลับเรา ถ้าเป็นกุมารจริงๆๆ