ขอเล่าเรื่องให้ฟังก่อนนะคะ เพราะสงสัยว่าที่เรารู้สึกเค้ามีจริงหรือเปล่า

คือเมื่อประมาณเกือบ 3 ปีที่ผ่านมา มีโอกาสได้ไปนอนห้องเพื่อนคนหนึ่ง ในขณะที่นอนอยู่ก็รู้สึกว่ามีเสียงอะไรบางอย่างปลุกให้เราตื่นขึ้น
เลยลุกขึ้นมา ที่ปลายเท้า เห็นเด็กผู้ชายคนหนึ่งเค้าไม่ได้ใส่เสื้อ แต่ว่าจำไม่ได้แล้วว่าใส่กางเกงหรืออะไร พูดว่า "แม่ มาเล่นกัน"
ด้วยความที่เราเพลียมากวันนั้น เราเลยพูดกับเค้าไปว่า "ไม่เอา ไม่เล่น นอนนะ อย่าเสียงดัง" แล้วเราก็ล้มตัวลงนอน
หลังจากนั้นเราก็รู้สึกตัวจริงๆ แต่ไม่แน่ใจว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนั้น เราเห็นจริงๆ หรือว่าแค่ฝันไป งงอยู่เหมือนกัน แต่ก็ไม่ได้ใส่ใจอะไร
เพราะเราไม่เคยเป็นคนที่มีเซนส์ด้านนี้

หลังจากนั้นนานมาก เกือบๆ ปีมั้งคะ ก็ได้ไปดูหมอดูเพราะแฟนชวนไปดู ก็ไม่ได้คิดอะไร คำแรกที่เค้าทักเราเค้าถามว่า
"เคยทำแท้งมาหรือเปล่า" เราก็ทำหน้างง หันไปมองแฟน แล้วก็บอกว่า "ไม่เคยค่ะ" เพราะไม่เคยท้อง เลยงงๆ
หมอดูบอกเราว่า "มีเด็กตามอยู่นะ เป็นกุมาร เค้าจะมาเกิด ระวังไว้หน่อย" นึกขึ้นได้ว่าเคยฝันเมื่อนานมาแล้ว แต่ก็ไม่ได้เล่าให้หมอดูฟัง
เราก็เลยถามเค้าว่า "แล้วต้องเลี้ยงดูเค้ามั้ยคะ ต้องให้อาหารอะไรมั้ย?"   
หมอดูก็ว่า "ไม่เป็นไร ไม่ต้องเลี้ยงเค้า เค้าอยู่กับตัวเรา กินก็กินกับเรา เคยสังเกตมั้ยว่าทำไมเราถึงกินเยอะมาก"
เราก็นึกขึ้นได้ ว่าอืมนะ เรากินเยอะจิงๆ กินจุกกินจิก แล้วก็ชอบกินแต่ขนม แต่ข้าวก้อกินปกติ พอกลับมาก็ไม่ได้คิดอะไร
แต่ก็เคยบอกเค้าว่าอยากกินอะไรก็ดลใจให้ซื้อกินไปเลยนะ กินด้วยกัน แรกๆ บอกเค้า แต่เดี๋ยวนี้ไม่ได้บอกแล้ว
เพราะเราไม่ใช่เป็นคนเชื่อเรื่องแบบนี้ แล้วก็ไม่คิดจริงๆ ว่าตัวเองจะมีกุมาร

นานมากแล้วก็ไม่เห็นเขาอีกเลย แต่บางครั้งก็มีรู้สึกบ้างว่าเค้าวิ่งเล่น แต่ก็ไม่ได้กวนอะไร แต่เราก็บอกตัวเองว่าสงสัยรู้สึกไปเอง ไม่มีอะไรหรอก
วันหนึ่ง มีเหตุการณ์ให้ทะเลาะกับแฟน เพราะแฟนกลับไปหาแฟนเก่า วันนั้นเป็นวันที่เรานอนร้องไห้ทั้งคืนคนเดียว แล้วก็หลับไป
แล้วก็เป็นอีกครั้งที่เราเห็นเด็กผุ้ชายคนเดิม แต่เค้าโตขึ้นอีกหน่อย ใส่โจงกระเบนผ้าไหมสีทอง มีสายสะพายคล้อง ไม่ได้ใส่เสื้อ 
ทรงผมเป็นหัวจุกมีเครื่องประดับสีทอง เค้ายืนที่มุมห้องตรงประตู มองมาที่เราเหมือนสงสาร ทำหน้าคล้ายจะร้องไห้ เราก็นอนมองเค้าร้องไห้ แต่ก็ไม่รู้ว่าที่เห็นนั่น ฝันหรือว่าเห็นจริงๆ กันแน่ สักพักเค้าก็หายไป เราก็ตื่นลืมตาขึ้น แล้วมองไปที่ตรงประตู ก็ไม่เห็นมีอะไร

หลังจากนั้นก็ร้องไห้ตลอดจนหลับไปอีก คราวนี้รู้สึกว่ามีผุ้หญิงคนหนึ่งหน้าเค้าสวยมาก ใส่เสื้อผ้าไหมแขนยาวแบบสมัยก่อน
กับผ้าซิ่นเป็นไหม สีชมพุอ่อน ผมบ๊อบสั้นประมาณคอ เค้านั่งที่ข้างเตียงเรา เราก็รู้สึกว่ามาปลอบ เราก็ลุกขึ้นกอดเอวเค้าแล้วร้องไห้
เค้าก็กอด แล้วก็ลูบหัวเรา เหมือนปลอบประโลม ในความรู้สึกเรา เค้าคือแม่ เรารู้สึกแบบนั้นนะ แล้วก็เหตุการณ์นั้นก็หายไป
ก็เหมือนเดิม คิดว่าเป็นฝันนะ แต่มันเหมือนจริงมาก แล้วเราก็ตื่นมาในตอนเช้า ทบทวนว่า แม่จริงๆ ของเราก็มีอยู่ แล้วเราจะมีแม่อีกได้ไง
แต่ก็ยังคิดอยู่นะว่าเค้าเป็นใคร ก็งงๆ แล้วก็ไม่เคยเห็นอีกเลย

สำหรับเรื่องน้องกุมาร เราพูดลอยๆ บางทีก็พูดในใจกับเค้าเสมอๆ ว่า
"ถ้าอยากจะมาเกิด ให้รอไปก่อน ให้ถึงเวลา เพราะแม่ยังเรียนอยู่ ต้องรอให้มีทุกอย่างพร้อม ถ้ามาเกิดตอนนี้แม่ไม่มีปัญญาเลี้ยง
ไม่อยากให้ลูกอดตาย แล้วก็ไม่ต้องออกมาให้เห็น กลัว อยากกินอะไรอยากได้อะไรให้ดลใจเอาเลย"

แต่แฟนเราบอกว่าถ้าเรามีกุมารจริง อย่าไปดึงให้เค้าอยู่กับเรา ให้สวดมนต์ส่งเค้าให้ไปเกิดซะ แล้วก็ให้เราสวดมนต์อะไรจำไม่ได้แล้วค่ะ
ติดต่อกันเจ็ดวัน อุทิศให้เค้าไปเกิด เพราะแฟนบอกว่า กุมารก็คือผี เป็นของสองแง่สองง่าม ถ้าดีก็ดี ถ้าไม่ดีจะชักจูงให้เราแย่
เราเลยทำตาม แต่ได้สักสามสี่วัน เราก็เลิกสวด เพราะเราอยากให้เค้าอยู่กับเรา อยากให้เค้ามาเกิดในท้องเรา รู้สึกว่าผูกพันธ์มาก
อยากถามว่า น้องเค้ามีจริงหรือเปล่า? แล้วถ้ามีจริงเราให้เค้าอยู่กับเราจะเป็นการทรมานเค้ามั้ยคะ?