ประสบการของแม่หนู  เมื่อวันศุกร์ที่21ตุลา54 แม่หนูไประยองไปงานศพพี่สาวเพื่อน ไปถึงที่วัด แม่หนูได้ขออนุญาตเจ้าที่เจ้าทาง เพื่อกุมารที่เลื้ยงอยู่และได้ติดตามแม่มา ให้เข้ามาในวัดได้ แต่ชื่อแรกที่แม่หนูได้เอ่ยขึ้นมา ไม่ไม่ใช่ชื่อของกุมารที่เลี้ยง แต่เป็นชื่อของพลายชุมพล แม่เลยสะดุ้งตกใจ!!! "เอ ทำไม่ถึงพูดชื่อนี้ ทั้งๆที่ไม่เคยคิดในสมองเลย" หลังจากทที่เอ่ยชื้อนี้ แม่ก็เวียนหัวมาตลอด จนกระทั่งกลับบ้าน วันรุ่งขึ้น แม่พยายามเสาะหาก็ไม่เจอ ตกกลางคืนก่อนนอน แม่จึงตั้งจิตอธิฐานว่า "พลายชุมพล ถ้าลูกต้องการมาอยู่กับมี๊ภายในคืนนี้ ให้ลูกมาแสดงให้มี๊รู้สึกว่าลูกจะมาอยู่ด้วย ถ้าภายในคืนนี้มี๊ไม่รู้สึกอะไรเลย จนกระทั่งรุ่งเช้า จากพรุ่งนี้เป็นต้นไป มี๊จะไม่พยายามเสาะหาและคิดถึงลูกอีกต่อไป" แล้วแม่หนูก็หลับ รุ่งเช้าลุกขึ้นหุงข้าวใส่บาตร ยกโต๊ะไปวางหน้าบ้านแล้วแม่ก็มองไปทางที่พระจะต้องเดินมาบิณฑบาตรซึ่งเป็นทางตรง ก็มองไม่เห็นพระแล้วแม่ก็เดินเข้ามาในบ้าน แล้วตั้งจิตอธิฐานส่งข้าวปลาอาหารบุญกุศล ให้ผู้ที่ล่วงลับไปแล้วๆแม่ก็ยกข้าวปลาอาหารไปวางที่โต๊ะหน้าบ้านเพื่อรอพระ รออยู่ตั้งนานก็ไม่เห็นพระมาบิณฑบาตรสักที พอดีมีเพื่อนแม่เดินผ่านมาแม่จึงถามว่า "เห็นพระมารึยัง" เพื่อนจึงตอบว่า "พระผ่านไปแล้ว" แม่งง เอ ผ่านไปตอนไหน ทั้งๆที่รออยู่หน้าบ้าน แม่ก็เลยคิดว่า พวกเด็กๆคงอยากไปวัด แม่เลยต้องเอาข้าวปลาอาหารไปถวายลพ. ที่วัด ถวายเสร็จแล้วแม่จึงลาลพ. กลับ แต่แม่ก็เหลือบไปเห็นแท่นที่บูชากุมารทองของลพ. แม่จึงเดินไปดู แม่ตกใจ อ้าว!!พลายชุมพลมาอยู่นี้เองหรือ แม่จึงขอเช่าจากลพ. มาบูชา พอถึงบ้าน ไม่ถึงครึ่งชั่วโมง ก็แสดงอิทธิฤทธิ์ให้เห็นเลย
เรื่องมีอยู่ว่า  แฟนของเพื่อนแม่ที่ไปด้วย ลพ. บอกให้ไปอาบน้ำมนต์ ตามหาที่ไหนก็ไม่เจอ โทรหาที่กองร้อยก็มี จนเพื่อนแม่หมดหนทาง เค้าจึงเอ่ยปากขอร้องแม่ ให้ช่วยบอกพลานชุมพล ให้ช่วยตามหา แม่ก็บอกเพื่อนว่า "ก็บอกเองสิ" แต่เพื่อนก็กล้าๆกลัวๆ เพื่อนก็พูดกับแม่ว่า "พี่ช่วยบอกให่หน่อยสิ" แม่ก็พูดขึ้นว่า "อ่าว!! พลายชุมพลช่วยน้าเค้าหน่อยลูกไปตามอาเอ๋มาให้หน่อย" ไม่ถึง 10 นาที อาเอ๋ก็มาจริงๆ