คือผมเพิ่งเริ่มเลี้ยงเพราะความปากเสียของตัวเอง .... ทำให้เกิดเรื่องจึงต้องรับน้องเค้ามาเลี้ยง แต่ด้วยความที่ไม่เคยเลี้ยง .... เลยไม่รู้อะไรเลย

เริ่มเลย นะคับ..


คือผมไปทำบุญที่วันหัวลำโพง เพราะว่าผมเลิกเรียนแล้วก็ทำงานเลิกดึกเลยชวนพี่อีกคนไปทำบุญกัน .... พอบริจาคแล้วก็ไหว์พระเสร็จผมก็เดินออกตามปกติ แต่พี่ผมเค้าไปสะดุดตากับ ร้านขายพวกเครื่องราง... เค้ายืนดูกุมารองค์นึง(เรียกเป็นองค์ป่าวอ่ะ ).... นั้นแหละคับ ผมซึ่งไม่ค่อยเชื่อกับเรื่องพวกนี้ ก็ยืนดูจับๆเล่นๆ

พี่แกก็พูดขึ้นมาว่า "ไม่รู้ทำไมถึงสะดุดตากับกุมารองค์นี้มากเลย... เดียวก่อนนะ ถ้างวดนี้มีปาฏิหาริย์จะมาเอาไปอยู่ด้วย " เค้าชอบบอกว่าเค้ามีของเค้าเลี้ยงอยู่สององค์ .... ซึ่งผมก็ไม่เห็นเค้าดูแลหรือบูชาอะไรเลย อาจเป็นส่วนนึงที่ทำให้ผมไม่ค่อยเชื่อมั้ง....
ด้วยความที่ผมขี้เล่นอยู่แล้ว ผมก็เลยปากเสียไปพูดว่า " อ่ะ งั้นถ้างวดนี้ถูกหวยจะมารับไปอยู่ด้วย" แค่เนี้ย ....

เหตุการณ์แรกเลยนะคับ คืองวดนั้นแม่ผมถูกหวย ส่วนตัวแล้วผมไม่เล่นหวย... แต่แม่มาเล่าให้ฟังว่า อยู่ๆก็มีคนทรงซึ่งเป็นแม่ของร้านข้างของข้างๆซึ่งอยู่ๆก็มาหาซึ่งไม่เคยเห็นหน้ากันเลยตั้งแต่ขายของมา ...แล้วเค้าก็เดินเข้ามาคุยแล้วก็เขียวหวยให้แม่เป็นเลย 2 ตัว หางเดียวเลยคับ... แล้วก็เดินกลับไปที่ร้าน ตอนเก็บร้านเสร็จแม่ผมจะเดินไปคุยด้วยว่าไปเอามาจากไหนอะไรยังไง เค้าก็ตอบว่าเค้าไม่รู้เรื่อง เค้าไม่เคยเดินเข้ามาคุย .... แล้วเค้าก็บอกว่าเค้าเป็นคนทรง แม่ก็คิดว่าเล่นๆ เลยซื้อไปหน่อยเดียว แต่ผมที่ออกมาคือ แม่ผมถูกหวยจริงๆ เลขหางเดียวนั้นเลยคับ 
นั้นก็ไม่ทำให้ผมคิดอะไร 

วันต่อมา อยู่แม่ผมก็มาเล่าให้ฟังว่า... นี้ฝันว่าอุ้มเด็กขาวน่ารักด้วย.. แม่จะให้ผมไปหาหนังสือทำนายฝันมาตีเลข
ผมก็เลยเริ่มเอ๊ะใจ ... เอ๊ะมันยังไง หรือป่าวแต่ก็คิดว่าคงไม่ใช่หรอก  

ต่อมาผมมีปัญหา.. เรื่องงานไม่ลงตัวทำให้ผมต้องผ่านไปบริเวณนั้นบ่อยๆ ทั้งที่บ้านผมอยู่แถวๆ บางกะปิ..

แล้วก็ที่มาสุดท้ายคือผมป่วยหนัก แต่ผมเองก็ไม่ยอมไปโรงพยาบาล คือผมกลัวโรงบาล  แรกๆพี่สาวผมก็มาดูแลเพราะพี่ผมเป็นพยาบาลเช็ดตัวกินยา คือเดินยังเดินไม่ได้เช้าทำเย็นดีขึ้นวนอย่างนี้สองสามวัน ผมเลย เล่าเรื่องนี้ให้พี่ฟัง... "พี่ก็บอกว่าเท่าไรไปเช่ามาเลย ถ้าไม่มีตังก็มาเอา ทำไมปากไม่ดีอย่างนี้อ่ะ" 

วันที่สามผมลอยๆ แล้วผมจำไม่ได้ว่าพูดอะไรไป เหมือนจะบอกว่ามีตังเมื่อไรจะไปรับมาเลี้ยง พอตื่นมาก็หายเลย วันนั้นพี่ไม่อยู่ไม่มีใครดูแลแต่ลุกมาเดินกินข้าวได้ ...

ผมเลยคิดหลายอย่างว่าเป็นไปได้ไหมที่มันจะเกิดเรื่องบังเอิญ เกิดขึ้นติดๆ ๆ  กัน หรือผมคิดไปเอง..

ผมเลยตัดสินใจทำตามที่ผมพูดเลยไปเช่ามาจากที่ผมไปพูดไว้... แต่เรื่องคือ ผมไม่รู้ว่าใช้องค์เดียวกะที่ตามผมมารึปล่าว แล้วผมทำตามที่ร้านแนะนำมาไม่รู้เหมือนกันว่าถูกไหม แล้วของที่ผมเช่ามา เป็นของจริงรึปล่าว ....   ที่ร้านเค้าบอกว่า เป็นของหลวงพ่อมัก วัดเล็กเขารางสะเดา จ. กาญจนบุรี

ขอคำชี้แนะจากท่านผู้รู้ทุกท่านด้วยนะคับ ....