ของผมนี่แรกๆเหมือนกันกลัวไม่อยากสัมผัส แต่พอได้สักพักก็อยากรู้ว่ามีตัวตนไหม เลยพยายามอยากให้เขาสื่อ 1.จุดธูปบอกเจ้าที่อีกสัมทับให้เปิดทางสะดวกให้เขาหน่อย 2.หมั่นอุทิศบุญให้เห็นใครทำดีก็อนุโมธนาแล้วอุทิศ หลังสวดมนต์ไหว้พระก็สวดเพิ่มพลังให้ หมั่นคุยด้วยยามว่าง หมั่นขอให้ช่วยไม่ต้องบนนะ สักระยะ ถ้าไม่อุปทาน เดี่ยวของหล่น ของเล่นลูกมักอยู่ผิดที่ทางที่เก็บ ทีวีเปิดเอง ตุ๊กตาเก่าที่ร้องเพลงได้ก็อยู่ๆก็ร้องเพลงเองก่อนหรือในวันพระ ที่สำคัญเลยหมั่นทำบุญตามโอกาสจะได้มีบุญอุทิศให้เขา ไม่ต้องเป็นกิจจะลักษณะก็ได้เช่น ไปห้างก็หย่อนเศษเหรียญลงตู้บริจาคบ้าง(อ่านด้วยว่ามูลนิธิอะไรเงินนี้จะไปไหนจะได้ว่าจากบุญที่ได้....นี้อุทิศให้น้อง....(กุมาร).) , ซองผ้าป่า-กฐินฯอย่าละเลยใส่เลยอุทิศเลย , ใครทำดีพลอยยินดีอนุโมทนาเลยอุทิศได้เลย , ฯลฯ ง่ายๆได้ตลอดเวลา ส่วนหนึ่งอุทิศให้ตัวเอง ญาติมิตร พ่อแม่ ครูบาจารย์ด้วย ไม่ใช่ให้ไปซะหมดบุญเรา...แล้วจะเจออย่างที่อยากเจออยากรู้แน่ๆเลย